(1858 Epinal-1917 Paris), Fransız sosyoloğu. Ecole Normale'i bitirdi. Felsefe agrejesi ve edebiyat doktoru olan Durkheim 1887'de Bordeaux Üniversitesi'nde sosyoloji okuttu. 1902'de Sorbonne Üniversitesi'ne pedagoji profesörü oldu. Auguste Comte'un olumculuğundan (pozitivizm) etkilenerek, sosyolojinin bir bilim dalı olmasında öncülük etti. İlkelerini "Règles de la Méthode Sociologique" (Sosyolojik Yöntemin Kuralları, 1894) adlı kitabında savundu. Yönteminin esası; ahlâkî olguları, bireysel vicdanların dışında var olan "şeyler" gibi sosyal olgular olarak görmekten ibarettir. Durkheim'a göre; sosyal olaylar bireylerin psikolojik davranışlarıyla açıklanamaz. Ancak başka bir sosyal olayla açıklanabilir. Olaylar toplumsal bir gerekirciliğin (determinizm) ürünüdür. Durkheim sosyolojisinin ilkelerini ve yöntemini benimseyen Ziya Gökalp, bu sosyoloji okulunun Türkiye'de yaygın ve etkin hâle gelmesinde büyük çaba göstermiştir. Durkheim'ın başlıca yapıtları: "De la Division du Travail Social" (Toplumsal İşbölümü Üzerine, 1893), "Régles de la Méthode Sociologique" (Sosyolojik Yöntemin Kuralları, 1894), "Le Suicide" (İntihar, 1897), "Les Formes Elémentaires de la Vie Religieuse: Le Système Totémique en Australie" (Dinsel Yaşamın İlkel Biçimleri: Avustralya'da Totemik Sistem, 1912). (bakınız) TOPLUMBİLİM
