Paul Eluard Kimdir? Hakkında Bilgi

(1895 Saint-Denis-1952 Charenton-le-Pont), Fransız şairi. Asıl adı Eugène Grindel'dir. Kötü bir gençlik döneminden sonra ciğerlerinden hastalanarak İsviçre'ye gitti ve Davos Sanatoryumu'nda tedavi gördü. İlkin Dada akımına katıldı. 1918'de Aragon, Soupault ve Breton ile birlikte gerçeküstücü şiiri başlattı. 1930 yılından sonra politikaya etkin biçimde karıştı. İspanya İç Savaşı'nda cumhuriyetçilerin yanında yer aldı (1938). Fransız Direniş Hareketi'nin şairi olarak yaptığı ün, aydın çevrelerin sınırını aşarak geniş halk kitlelerine yayıldı. 1942'de Komünist Partisi'ne girdi "Les Lettres Françaises" adlı illegal derginin yayıncıları arasında yer aldı. Dadacı ve gerçeküstücü olarak başladığı sanat yaşamında, Fransız Direniş Hareketi'nin ve Komünist Partisi'nin şairi hâline geldiği zamanlarda da, gerçeküstücü çizgilerini tümüyle yitirmedi. İlk şiirlerinin hemen hemen tek konusunu aşk oluşturdu. Bazı yapıtları: "Le Devoir et I'İnquiétude" (Ödev ve Kaygı, 1917), "Poèmes Pour la Paix" (Barış İçin Şiirler, 1917), "Les Nécessités de la Vie et les Conséquences des Rves" (Yaşamın Zorunlulukları ve Düşlerin Sonuçları, 1921), "Répétitions" (Yinelemeler, 1922), "Les Malheurs des İmmortels" (Ölümsüzlerin Mutsuzluğu, 1922), "Mourir de ne pas Mourir" (Ölmemekten Ölmek, 1924), "Capitale de la Douleur" (Acının Başkenti), "Les Dessous d'une Vie ou la Pyramide Humaine" (Bir Yaşamın Gizli Yanları ya da İnsan Piramidi, 1926), "L'Amour, la Poésie" (Aşk, Şiir, 1929), "L'İmmaculée Conception" (1930), "La Vie İmmédiate" (Dolaysız Yaşam, 1932), "La Rose Publique" (Herkesin Sevgilisi, 1934), "Facile" (Kolay, 1935), "Les Yeux Fertiles" (Cömert Gözler, 1936), "Les Mains Libres" (Özgür Eller, 1937), "Poésie et Vérité" (Şiir ve Gerçek 1942), "Au Rendez-vous Allemand" (Alman Randevusunda, 1944) "A Pablo Picasso" (Pablo Picasso'ya, 1944), "Dignes de Vivre" (Yaşamaya Layık Olanlar, 1944), "Poésie İninterrompue" (Bitmeyen Şiir, 1946), "Souvenirs de la Maison des Fous" (Deliler Evinden Anılar, 1946), "Poèmes Politiques" (Siyasî Şiirler, 1948), "Une Leçon de Morale" (Bir Ahlâk Dersi, 1949), "Derniers Poèmes d'Amour" (Son Aşk Şiirleri, 1963), "Le Poète et Son Ombre" (Şair ve Gölgesi, 1964).