Paul Verlaine Kimdir? Hakkında Bilgi

(1844 Metz-1896 Paris), Fransız şair. Lise öğreniminden sonra küçük bir memurluk bularak çalışma yaşamına atıldı. 1865'te yazı ve şiirleri yayımlanmaya başlandı. Hayranlık duyduğu yeğeni Elisa'nın ölümü Verlaine'i çok sarstı ve yaşamını etkiledi. Ölümüne dek sürekli olarak düzenli ve düzensiz yaşama ikilemi içinde bocaladı. Güçlükle yayımlayabildiği ilk şiir kitabı "Les Poèmes Saturniens" (Satürnlü Şiirler, 1867), Anatole France ve Mallarmé tarafından ilgiyle karşılandı. Bu arada nişanlandı. "Amies" (Kadın Dostlar), "Fetes Galantes" (Çapkın Şenlikler, 1867), "La Bonne Chanson" (Güzel Türkü, 1870) bu dönemin duygusal şiirlerini içeren kitaplardır. Evlenince mutlu ve düzenli bir yaşam sürmeye başladı. Daha sonra kendini içkiye verdi. O sırada Arthur Rimbaud ile tanıştı. İki şair 1872'de Paris'ten ayrılarak Londra'da ve Belçika'nın çeşitli yerlerinde birlikte başıboş bir yaşam sürdüler. Verlaine, tartışma sonunda Rimbaud'yu tabancayla yaraladı. İki yıl hapis yattı (1873-1975). 1874'te dostlarının yardımıyla "Les Romances sans Paroles" (Sözsüz Romanslar) yayımlandı. 1881'de yayımlanan şiir kitabı "Sagesse" (Bilgelik) pek ilgi uyandırmadı. Bu arada içkinin etkisiyle annesini öldürmeye kalkıştı ve üç ay kadar hapis yattı. Bundan sonraki yaşamı edebiyat çevrelerinde ve düzensizlikler, yoksulluklar içinde geçti. Fransız şiirinde simgecilik akımının öncülerinden biri sayılır. Duygusal bir anlatımı vardır. Şiirde müziğe, sese ve sözcüklerin uyumuna önem verdi. Fransız şiirine ve genel olarak şiire yeni bir içerik, dil ve biçim getirdi. Tensel zevklere düşkünlük, çocuksuluk, içtenlik, sevecenlik, şiirinin bir yanını, coşkulu bir gizemcilik diğer bir yanını oluşturur. Yaşantısının etkisiyle yer yer karamsar ve dokunaklı bir anlatıma bağlandığı görülür. Başlıca şiir kitapları şunlardır: "Jadis et Neguère" (Eski ve Önce, 1884), "Amour" (Aşk, 1888), "Parallèlement" (Paralel Olarak, 1889), "Femmes" (Kadınlar, 1890), "Bonheur" (Mutluluk, 1891), "Chansons pour Elle" (O Kadın İçin Şarkılar, 1891),"Liturgies İmtimes" (Mahrem Litürjiler, 1892), "İnvectives" (Sövgüler, 1896). Düzyazılarını "Les Poètes Maudits" (Lanetlenmiş Şairler, 1886) ve "Mes Confessions" (İtiraflarım, 1895) adlı yapıtlarında topladı.