Edebiyatta 19. yüzyıl sonu ile 20. yüzyıl başlarındaki modernist arayışın eski canlılığını yitirmesinden sonra, çeşitli üslûp ve yönelişleri belirlemek için kullanılan terim. Dışavurumculuk ve gerçeküstücülük akımlarına uzanan modernizm, geleneksel biçimlerin yükünden kurtulmak, öznenin yeni yaşantı olasılıklarına denk düşen yeni biçimler yaratmak istemişti. Artık tümüyle yeni hiçbir şeyin olamadığı savıyla yola çıkan postmodernizmse, geleneği bilinçli olarak devralarak, onu baştan yadsımak yerine, onun sunduğu eski biçimler içinde dönüşümler yapma, gedikler açma stratejisini benimseyen bir akımdır.
Modernist edebiyatın öznesi, bireysel ama aynı zamanda evrensel bir öznedir ve çoğu zaman da erkektir. Postmodernizmse her öznenin, her kahramanın, her değerin tarihsel, kısmî ve sınırlı olduğunu baştan kabul eder.
Postmodern edebiyatın başlıca temsilcileri arasında, Umberto Eco, Gabriel Garcia Marquez, Jaques Deridda, İtalo Cakvino, John Berger ve J. F. Lyotard gibi romancılar ve edebiyatla felsefe arasındaki sınırı aşan düşünürler sayılabilir.
