: İki Noktanın Şiiri Şiiri

: İki Noktanın Şiiri Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Ben de akrabasıyım Kral noktanın
ama bununla öğünmem asla
"Kime benziyorsun? " diye sorsalar bana
kendime benzediğimi söylerim iftiharla.

Lafı uzatmayalım işimize bakalım.
beni anlayabilecek misiniz bakalım.
Belki işim az ama varlığım çok gerekli
Bunu bilirim, her zaman bunu söylerim
Ön sırılardadır daima
Noktalama İşaretleri arasındaki yerim

Bana kulak verirseniz size işimi
bedavadan öğretirim
Buyurun, başladım bile işte:

Bir cümleden sonra örnekler mi verilecek?
Hiç durmayın tembeller gibi öyle
Yerleştirin beni, yani iki noktayı
beklemeden o cümlenin sonuna, şöyle:

"Şu dünyada çok sevdiğim insanlar:
Başta annem, babam; öğretmenim de var."

Birinden bir söz mü aktarıyor
orada biri ne?
Neden iki nokta koymuyor
cümlesinin sonuna öyleyse?

Atatürk diyor ki:
"Yarının büyükleridir bugünün küçükleri! "

Konuşma mı başlattı biri
Sıralamayı sürdürelim öyleyse örnekleri:

Gürültü yapan çocuklara
seslendi sınıf başkanı gene:
- Susmazsanız eğer arkadaşlar
hepinizi, söylerim öğretmene!

Çocuklar, öğrenmek isterseniz beni eğer
Öğrettiklerime kulak vermeniz yeter
Şimdi hakkımı yemeden söyleyin lütfen:
Önemli biri değil miymişim ben meğer? ...

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Kısaltmalarımızı Yozlaştırmayalım Şiiri

Kısaltma, rumuz gibi ya da kısa ifade,
Sembolleştirmelerdir anlaşılır şekilde...

Tanımak da gerekir ilk anda baktığında,
Bazıları büyük harf ya da küçük olmakta...

TBMM, kurumdur büyük harfle yazılır,
Müessese de olsa aralar noktasızdır...

TRT, TDK ve MEB kısaltma terimler,
MEB'e, TBMM'nin ekler alabilirler...

Ek, kesmeyle ayrılmaz Alm.yı, İng.ye ve İst.da,
Kısaltmalar gerekli kolaylık kullanımda...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Ben Kimim ? Şiiri

Ben Kimim
Haydi bil de görelim
Ben bir noktayım
Her cümlenin sonundayım

Ben kimim
Haydi bil de görelim
Ben bir virgilüm
Eş görevleri sözcükleri ayırmaktır görevim

Ben kimim
Haydi bil de görelim
Ben bir ünlem işaretiyim
Şaşırıp korkan cümlelerin sonuna gelirim

Ben kimim
Haydi bil de görelim
Ben bir soru işaretiyim
Soru sorup merak eden cümlelerin sonuna gelirim

İşte biz noktalama işaretleriyiz
Her cümlede vardır neredeyse görevimiz
Yazı için çok önemliyiz
Cümlenin anlamını düzeltiriz

Naime Beril

Noktalama Şiiri

noktalama işaretleridir adım benim
cümlenin sonunda bulunurum ben noktayım.
cümlenin başında bulunurum uzun çizgiyim.

virgül her yerde kullanılır
ünlem sevinir kızar şaşırır
noktalama işaretleri bu kadar

eray altay

Noktalama İşaretleri Şiiri

Zeynep uyuyakaldı,
Noktalamalar ülkesine,
Güzel bir geziye çıktı.

İlk durakta noktayı gördü.
Hemen yanına koştu.
Noktada bir çalım, bir çalım,
" Kimse olamaz" diyordu" yarım"
Pek de haksız sayılmazdı,
Noktasız hiçbir şey olmazdı.

El salladı noktaya.
Başladı etrafa bakmaya,
Ooo kimler yoktu ki.
Karar verdi, sıraya koymaya.

"Virgüle gideyim" dedi.
Acaba yeri neresiydi?
Bir baktı, bir kalabalık,
Sözcükler koşa koşa
Dizilmişler sıraya.
"Tamam dedi, buldum onu,
Bunların arasında,
Mutlaka virgül vardır.
Yoksa bunlar niye sıralanır?"

Meraklıları gördü sonra,
Kimin evi var, dedi, burada?
"Soru işareti" dediler
"Ama kapıyı açmıyor,
Evde yok mu yoksa.
Biz ne yapacağız?
Sonumuza ne koyacağız?"
"Başka birine gidin "dedi Zeynep.
"Hiç olur mu," dediler.
"Soru sormamız gerekli,"
"O, bize işareti vermeli."
"Dilerim bulursunuz" dedi. Zeynep.
"Yoksa çocuklar şaşırır,
Cümleleri birbirine karıştırır."

Zeynep, geziyi sürdürdü.
Güzel güzel evler gördü.
"Şuraya bir bakayım" dedi.
Tırnak işaretinin evine geldi.
İçerden karışık sesler geliyordu.
Sanki birileri kavga ediyordu.
Kapıyı çaldı, tırnak onu içeri aldı.
"Ne oluyor burada" dedi, Zeynep.
"Nedir bu sesler?"
"Ah, sorma canım "dedi tırnak.
"Ben hiç yalnız kalamam ki,
Benim olduğum yerde,
Mutlaka başka birinin sözü vardır.
Hasretim yalnızlığa ne zamandır.
Duyduğun sesler, işte o başkalarınındır."
Zeynep, çaresiz kaldı.
Tırnağın yanından ayrıldı.

Birden yanından hızla,
Ünlem işareti geçti.
Zeynep'i tanıdı ama,
Duramadı tabi,
"Zeynep",dedi, "Kusura bakma"
"Kapının önünde düştü Tuna,"
"Annesine seslenecek,
Düştüm anne, yetiş" diyecek,
Eee, ben lazımım ona,
Beni koyacak sonuna.
"Tabi" dedi Zeynep,
"Çabuk ol durma,
Hemen yetiş Tuna' ya"

Zeynep, geziyi sürdürdü.
Bir sürü işaret gördü.
Kiminin işi çoktu.
Dinlenmeye vakti yoktu.
Noktalar sıra sıra,
İkisi, üçü ard arda,
Koşturup duruyordu,
Yazıları tamamlıyordu.

Türkçemiz çok güzel.
İyi kullanırsak eğer.
Bu bizim görevimiz.
Önce kendi dilimiz.
Bilmeyen kendi dilini.
Öğrenebilir mi diğerini?

NİLGÜN BALTALIOĞLU

NİLGÜN BALTALIOĞLU