10 Kasım 6 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ölümsüz bir adı var,
Dillerde dudaklarda,
Güç verdi kuvvet oldu,
Vatan topraklarında…
Bayrak bile huzurlu,
Düşman defoldu diye,
Baş başa bir şekilde,
Bakarız ileriye…
Bıraktığın vatanda,
Biz, senin izindeyiz,
Türk kahramandır diye,
Övünür seviniriz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
10 Kasım 6 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri
10 Kasım Sabahı Şiiri
Rüzgâr ağırdan eser,
Her 10 Kasım sabahı,
Her bir yere savurur,
Sararmış yaprakları.
Hüzünlenir milletim,
Her 10 Kasım sabahı,
Çiçeklerle donanır,
Anıtkabir yolları.
Ş.Aysu GÜNEŞ
Anıtkabir İçinde Şiiri
Dokuzu beş geçeydi,
Veda eylediğinde,
Derin uykuya dalmış,
Anıtkabir içinde…
İlkeleri var idi,
Demokrasi yolunda,
Aydın ve çağdaş fikir,
Vatan millet yolunda…
Yolu yolumuz oldu,
Yaktığı ışık ile
Daima hep ileri,
Türk ile Türklük ile…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Atatürk Şiiri
Masmavi gözleri ,
Pırıldıyor her biri.
Hele saçları,
Güneş gibi Güneş gibi.
Bizim için her şeyi yaptı,
Hayatını tehlikeye attı .
Bir çok savaşlar yaptı,
Hepsini kazandı.
Çocuklar çok severdi Atatürk'ü,
Her zaman öperdi ellerinden.
O öldü bütün çiçekler soldu,
Herkes ağlayıp durdu.
Eylül Pulcu
O Gün Şiiri
Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.
Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?
Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...
Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.
Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.
10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.
O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.
A. Celâl ŞİMŞEK
Dicle Kaya