5 Mayıs Dünya Ebeler Günü 7 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
5 Mayıs Dünya Ebeler Günü 7
Bir hamilelik süreci yol gösterme şeklinde,
Ebe ise yardımcı düşünce ve fikirde…
Annelere, eşlerine ve bebeklerine,
Tedbir geliştirmede doğum öncesine…
Ve doğum sonrasında bakım destek işinde,
Duygusal destek dahil süreç düzenlemede…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
5 Mayıs Dünya Ebeler Günü 7 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
5 Mayıs Dünya Ebeler Günü 7 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
5 Mayıs Dünya Ebeler Günü 7 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Ebeler ve Hemşireler Haftası Şiirleri
Hemşire
Hayata henüz başlarken dünyada
Elimizden tutan hemşire oldu
Acılarla dolu hayat yolunda
Yüzümüze gülen hemşire oldu
Savrulduk kazada yol ortasına
Kanımız oluktan akarcasına
Tam kapılmıştık ki umutsuzluğa
Elimizden tutan hemşire oldu
Cephede savaşırken ölesiye
Şehadet nasip olurken herkese
Yoktu yaramızı saracak kimse
Yaramızı saran hemşire oldu
Düşmüştük hastalığın pençesine
Gider iken sonsuzluk alemine
Tertemiz ak önlüğü ile yine
Yanımızda olan hemşire oldu
Ergül Sırkıntı
Şeyma Döndü DAĞISTANLI
5 Mayıs Dünya Ebeler Günü 3
Hem zevkli hem de zor iş tüm engelleri aşmak,
Tanımadık bir yerde mesleği uygulamak…
Annenin sağlığı ve bir bebeğin doğması,
Ebe takibi ile evveli ve sonrası…
Ya da zor doğum ile müşkülat silsilesi,
Ebenin bileceği güç kuvvet göstergesi…
Her şey güven içinde ebeler sayesinde,
Anne ve bebek mutlu meleğin ellerinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
2020 Hemşire Ebe Yılı
Sene 2020 hemşire ebe yılı,
Sağlık tıp hizmetinde her senemiz manalı…
Onlar, ince ve hassas sağlık sektörlerinde,
Güler yüzleri ile tıbbın içerisinde…
Anılan kimseler var ki hiç unutulmaz,
Florence Nightingale’yi anmamak da olmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hemşireler Gününe
anamla organik bağımı koparan
ilk oydu
hatta kıçıma vuranda
çığlığıma ortak olurken
bende onu ilk tanıdığımda
anamın ak sütü gibi giyinmişti boydan
onlar taze yağan kar gibi
çocukların ilk sevinciydi sıcacık
gözlerimizdeki yaşa ortak olan onlardı
bir aşı kampanyasında
onlar beyaz bir güldü toplum bahçesinde
sevgileri dikensiz yüzleri çiğ damlası
onlar beyaz karanfildi
hastane koridorlarında mis gibi kokan
onlar karanlık gecelerde
gökyüzünde dolunaydı
bazen bir kızılay çadırında
bazende
bir depremde yıkık bir evin içinde
bir sıcak eldi çığlıklara uzanan
savaşlarda onları gördük
kan damlamış beyaz formaları
kan çanağı olmuş gözleriyle
merhem oldular sızılı yaralara
bazen çok sevdik onları
yaşama sevincini paylaştıklarında bizimle
bazen kin kustuk
ölüm haberleri verdiklerinde
yine de beyaz bir güvercin gibi
kanat gerdiler bize
bazen bir ana kadar sıcak
bir baba kadar sevecen
bir arkadaş kadar sırdaş oldular
bazen’de bir güneş gibi doğdular
hastane odasının penceresinden hasta yüzlerimize
gülen bir çift göz gibi
onları anlatmak yetmez kelimelerle
onlar yüreğimizin en derin yerinde
bir umut ışığı gibi
duruyorlar öylece
12 –mayıs—1998
Çetin Erdoğdu
Çetin Erdoğdu