Ahilik Milletimize Has Bir Gelenektir Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Ahilik Milletimize Has Bir Gelenektir
Kırşehir'den başlamış, ürün mal güvencesi,
Sendika bağlamında, teşkilat düşüncesi...
Ticaret ehli isen emrinde çalışan var,
Alın terin korunur, vatan millet sevgin var...
Olgun kişiliğinle, mesleğin hep şerefli,
Ahiliğin gelenek bir örgütlenme şekli...
Bin yıl evvele kadar, eğitim ve dayanışma,
Büyük esnaflık ruhu, işbirliği, uyuşma...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Ahilik Milletimize Has Bir Gelenektir eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Ahilik Milletimize Has Bir Gelenektir Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Ahilik Milletimize Has Bir Gelenektir Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesleklerle İlgili Şiirler
Manav
Manav amca
bize bir kilo elma
bir kilo salatalık ver
üç tane de muz...
sen bize meyvelerin her zaman
iyisini veriyorsun
o yüzden biz seni çok seviyoruz.
Fevzi Günenç
Fevzi GÜNENÇ
Eczacı
Eczacı olmayı istiyorum
Hastalara ilaç yazarak
onları iyileştireceğim
Amacım para değil
Hastaların sağlığı
Eczacı olmayı istiyorum
Çünkü çok güzel ve
İyi bir meslek
İnşallah büyüyünce
Eczacı olurum
Nazlı Baralı
Postacı
İnsanın, dünyanın, yurdun haberini,
ağacın, kuşun, kurdun haberini,
seher vakitlerinde
yahut
gecenin ortasında
taşıdım insanlara yüreğimin çantasında,
şairlik ettim
bir çeşit postacılık yani.
Çocukken postacı olmak isterdim,
şairlik filân yoluyla değil ama
basbaya, sahici postacı.
Renkli kalemlerle çizilirdi bin türlü resim
hep aynı postacının, Nâzımın resmi,
Jül Vernin romanlarıyla coğrafya kitaplarına.
İşte, köpeklerin çektiği kızağı
sürüyorum buzun üzerinde,
Işıldıyor kuzey şafağı
konserve kutularıyla posta
paketlerinde.
Bering boğazını geçiyorum.
Yahut işte bozkırda gölgesinde ağır bulutların
asker mektubu dağıtıp ayran içiyorum.
Yahut da büyük şehrin uğultulu asfaltındayım,
çantamda yazıları yalnız müjdelerin
yalnız umutların.
Yahut çölde, yıldızların altındayım.
Bir küçük kız ateşler içinde hasta.
Kapı çalınıyor gece yarısı:
-posta!
Küçük kızın gözleri açıldı mavi mavi.
Babası yarın akşam dönüyor hapislikten.
O karda kıyamette bendim bulan o evi,
komşu kıza bendim telegrafı getiren.
Çocukken postacı olmak isterdim.
Oysaki, Türkiyemde postacılık zor sanattır.
Telegraflarda envai türlü acı
mektuplarda satır satır keder taşır
o güzelim memlekette postacı.
Çocukken postacı olmak isterdim.
Muradıma, Macaristan'da erdim, ellisinde.
Çantamda bahar,
Çantamda Tuna'nın pırıltısıyla
kuş cıvıltısıyla,
taze çimen kokusuyla dolu mektuplar.
Moskova'ya Budapeşte'den,
çocukların çocuklara mektupları.
Çantamda cennet...
Bir zarfın üzeri:
"Memet,
Nâzım Hikmet'in oğlu,
Türkiye"
diye yazılı.
Moskova'da mektupları birer birer
kendim dağıtırım adreslerine.
Yalnız Memedin mektubunu götüremem yerine.
hattâ yollıyamam.
Nâzım'ın oğlu,
haramiler kesmiş yolu,
mektubunu vermezler.
Nâzım HİKMET
Melisa
Tıbbi Sekreterler Günü 5
Bugün aylardan Kasım günlerden 29,
Randevu alıyoruz, tedavi oluyoruz…
Hastane girişinde sekreterlerimiz var,
Kimi erkek kimi kadın vasıflı şahıslar…
Gerek raporlarımız gerekse çıkışlarda,
Yanıtlar alınıyor sualler sormalarda…
Yüreklerimizi incitmeden cevaplarlar,
Hastalarımıza daima yardımcıdırlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK