Akdeniz Çocuğu Şiiri

Akdeniz Çocuğu Şiiri | Ayşe Tural

Ben
Akdeniz çocuğuyum
avuçlarımda portakal kokusu
saçlarımda limon çiçekleri...

Barışı severim
kocaman güneşimle
zeytin dalları yüreğimde bir çelenk
turuncular durur dal uçlarında...

Ben
Akdeniz çocuğuyum
geçmişim düşlerde dinlenir
yaseminlerim, gece tütenlerim
yağmurunda ıslanır
sevgi denizlerim...

Ayşe TURAL

Ayşe Tural

Akdeniz Çocuğu eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Ayşe Tural

Benim Çocukluğumda Şiiri

İnsanlar Birbirlerini Çok Severdi
Benim Çocukluğumda
Oyunlar Oynardık
Şimdiki Zamanlarda Unutulan Oyunlar
Teyzeler Amcalar Çok Severdi Bizleri
Radyo Tiyatroları Dinlerdik
Misafirliklerde Sohbet Dinlerdik
Fakirdi İnsanlar Ama Hep Mutluyduk
Bayramlarda El Öperdik
Atlıkarıncaya Salıncaklara Binerdik
Kurulan Panayırlarda
Herkes Birbirini Tanırdı
Komşun Açken Yatılmaz
Komşun Ağlarken Gülünmezdi
Benim Çocukluğumda
Bakkal Amca Hepimizin Amcası İdi
Büyükler İse Hepimizin Abisi
Sayardık Severdik Komşularımızı
Irkına Dinine Mezhebine Bakmadan
Kızlar Hepimizin Kız Kardeşi
Hepimizin Namusu İdi
Benim Çocukluğumda
İstanbul'un Fener Ve Balat'ında...

Emekli Pol.Mem Birol Ünlütürk

Dünya Kız Çocukları Günü Şiiri

Çocuklar daha mazlum daha da narinler,
Gözden düşürülmüşler, hakları yenilmişler...

Eğitim olmayınca bunlar rastlanan bulgu,
Uygar toplumlar için hiç yakışmayan olgu...

Yaş daha da küçükse çocuk çalıştırılmaz,
Bu nemalanma hırsı insanlığa yakışmaz...

Bırakalım onları onlar yarınlarımız,
Rab'bim hoş görmemiştir onlar çocuklarımız...

Hak gasp edildiğinden eşitsizlik hoş değil,
Adaletsiz davranışla olmayalım rezil...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Çocuk Şiiri

Dün çocuk gün çocuk
Bir bilsen sen çocuk
En değerli zaman
Yaşanan an çocuk

Okula kaç çocuk
Boş durma hiç çocuk
Ele boyun eğmek
Uğraştan güç çocuk

Ak çocuk pak çocuk
Çevreye bak çocuk
En düzenli insan
Çevre seven çocuk

Yaz çocuk çiz çocuk
En tatlı söz çocuk
Dostları kırmayan
Dost bulan söz çocuk

Al çocuk bal çocuk
Okula gel çocuk
En iyi yol sana
Okumak bil çocuk

Muallim Ayhan Bingöl

Muallim Ayhan Bingöl

Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular Şiiri

Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar

Tayfun TALİPOĞLU

Tayfun TALİPOĞLU