Annem Şiiri

Annem Şiiri | Coşkun ERTEPINAR

Küçükken başucumda
Bana ninni söylerdin

Sabahları uyanınca,
Beni okşar severdin.

Benim annem, güzel annem
Beni al dizlerine...

Kucağında okşa beni,
Ninniler söyle yine...

Bugün hâlâ kulağımda
Çınlıyor tatlı sesin.

Güzel annem, kalbimin sen,
En büyük neşesisin...

Coşkun ERTEPINAR

Coşkun ERTEPINAR

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Canımın İçi Şiiri

Ben annemi çok severim
iyi doğru sözler hep onda
Üzülmesin diye çabalarım
Sevgi ışık var yolunda

Melek annem güzel annem
Ölürüm yollarına

GİZEM

Gizem

Anneler Şiiri

Farketmez yolcunun fakiri şahı
Bir ANNE karnında yatmaya başlar
Gün gelir ansızın üflenir ruhu
Kıpırdar yüreği atmaya başlar

Bir şaplakla çıkar sesi sedası
Bir soluk bir nefes verir Hüda'sı
ANNE çeşmesinden gelir gıdası
Yumar gözlerini yutmaya başlar

Minicik bedeni kolu bacağı
Kokusu şen eder evi ocağı
En büyük konforu ANNE kucağı
Yoksa kaşlarını çatmaya başlar

Güller saçar beneğinden çilinden
Anlaşılmaz dimağından dilinden
İlk lokmayı ANNESİNİN elinden
Alır da merakla tatmaya başlar

İlk adım koşması bahçesi parkı
Sonrasında başlar eğitim çarkı
ANNESİ gördükçe ondaki farkı
Neşesine neşe katmaya başlar

Gün geçtikçe öfke olur hınç olur
Şımarması ANNESİNE sanc'olur
An gelirde bir sevdalı genç olur
Gider başka eli tutmaya başlar

Düşse yataklara hasta olsa da
Dalsa derinlere yasta olsa da
Her işinde ehil usta olsa da
ANNE duasını etmeye başlar

Kol kanattır baharında kışında
Yanan m'olur ANNELERİN dışında
Sen ağlarken mezarının başında
İçinden bin parça gitmeye başlar

ANNELERDİR adam eder her toyu
Böyledir Hürdemi bu hayat boyu
Yolun sonu zaten bir derin kuyu
Ömür denen günler bitmeye başlar

Nevzat Bayramoğlu

Anam Şiiri

Eline evracı alan,
Oklavayı ekmek tahtasında sallayan,
Güzel yanapa yapan sen değil misin?
Ahlâkı öğreten, edebi belleten,
Sinirlendiğinde beddua eden sen değil misin?

Hastalandığımda başımda,
Yaralandığımda yanımda olan,
Kızdırdığımda dayak atan sen değil misin?

Kirli esbaplarımı,
Yamalı pantollarımı,
Fermuarı kopmuş montlarımı,
Diken sen değil misin?

Babamı idare eden,
Çocuklarının burnundan getiren,
Sonrada ben ne yaptım deyip,
Kenara çekilen sen değil misin?

Anamız başımızın tacı,
Evimizin aşçısı,
Yemeklerin ustası,
Midemizin ilâcı sen değil misin?

Bizi büyütüp besleyen,
Bugünlere getiren,
Mektebe gönderen,
Sen değil misin?

Lâhmacunu iyi yapan,
İçli köfteyi derin oyan,
Sarmayı tığ gibi saran,
Sen değil misin?

Kocasından korkmayan,
Çocuklarını savunan,
Kimseye boyun eğmeyen
sen değil misin?

Abdulkadir BELVEREN
7/C

Öğrenci

Anneciğim Şiiri

Anneciğim seni ne kadar sevdiğimi,
Benden çok kimse bilemez.
Ben seninle sen benimle,
Çiçek sin annecim.

Her şeyim canımsın,
Benimle kalansın.
Seninle kalmak ne güzel,
İyi ki anamsın.

Beyda Çavdar