Atatürk Öldüğünde... Şiiri

Atatürk Öldüğünde... Şiiri | M. Nihat MALKOÇ

Atatürk Öldüğünde...

Umutlar serap oldu
Atatürk öldüğünde...
Gönlümüz harap oldu
Atatürk öldüğünde...

Ülkemde güneş battı
Gönül hicranı tattı
Dert, yüreği kanattı
Atatürk öldüğünde...

Bizi dertlere saldı
Acılar bize kaldı
Ümitler yara aldı
Atatürk öldüğünde...

Gecemiz ayaz oldu
Suretler beyaz oldu
Çoklarımız az oldu
Atatürk öldüğünde...

Tohum yerde çürüdü
Kalbi hüzün bürüdü
Keder, teni sürüdü
Atatürk öldüğünde...

Gökte ay doğmaz oldu
Hicran, saçımı yoldu
Benzimiz çabuk soldu
Atatürk öldüğünde...

Mahrum kaldık direkten
Uzak düştük erekten
Bir tel koptu yürekten
Atatürk öldüğünde...

Gözlerden aktı yaşlar
İlk kez çatıldı kaşlar
Öne eğildi başlar
Atatürk öldüğünde...

Yolda kaldı trenler
Tasalandı görenler
Hiç susmadı sirenler
Atatürk öldüğünde...

M. Nihat MALKOÇ

M. Nihat MALKOÇ

10 Kasım Atatürk şiirleri 10 Kasım ile ilgili şiirler güzel şiirler M. Nihat MALKOÇ şiirleri M. Nihat MALKOÇ eğitici şiirler seçme şiirler güzel şiirler amatör şiirler şiirlerimiz Atatürk Öldüğünde şiiri

Ağlayalım Atatürk'e

Ağlayalım Atatürk'e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı

Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk'e erdi zeval
Memur mebusan ağladı

Atatürk'ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı

Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı

Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön'İsmet
Gözlerimiz kan ağladı

Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı

Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı

Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı

Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı

Aşık Veysel

Aşık Veysel SATIROĞLU

Gazi Paşa

Güneş gibi doğdun üstümüze,
Askerler topladın savaşalım diye,
Zaferle yürüdük ileriye,
İstiklal uğruna savaştık beraberce.

Padişahlığı istemedin,
Atatürk olmak bana yeter dedin,
Şanını yere indirmedin,
Amaçsızca asla düşünmedin

Taha Mutlu

10 Kasım

YIL, BİN DOKUZ YÜZ OTUZ SEKİZ,
ATAM DOLMA BAHÇEDE.
GÖZLERİ HAVADA,
ONA AĞLAR BULUTLAR.

HEY! ATAM KALK DA,
GÖRSÜNLER SENİN ÖLMEDİĞİNİ.
KİMMİŞ BENİM ATAM,
O BÜYÜK ATAM.

BAKTIM Kİ DÖNÜŞ YOK,
DÜNYA NE DÜNYA.
ATAM DÜNYAYA KÜSMÜŞ,
KÜSME ATAM AĞLATMA BİZİ.

ON KASIM BİN DOKUZ YÜZ OTUZ SEKİZ,
ATAM ELLİ YEDİ YAŞINDA,
NE OLMUŞ DA ÖLMÜŞ,
BENİM EN GÜZEL ATAM.

ŞİMDİ YIL İKİ BİN ON,
ATAM 129 YAŞINDA,
ANITKABİRDE YATIYOR,
NEREDESİN ATAM,
SENSİZ OLMUYOR.

MUHAMMED DİNÇER

10 Kasımda Ben

10 kasım da ben
üzgünüm neden
çünkü bizden ayrıldı
üzgünüm neden

Kalbimiz kırık
gönlümüz buruk
çünkü bizden ayrıldı
üzgünüm neden

11 yaşında