Atlet Şiiri

Atlet Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Koş atlet koş!
Hiç kimse koşamaz senin gibi
Atletler koşu ustalarımız.

Bakın işte oradaki
Ay yıldızlı forması üstünde
En önde hep en önde yine...

Büyünce ben de atlet mi olsam acaba?
Ne güzel yüzünü ağartıyor
atlet ağabeylerimiz, abalarımız baksana!
Pistlerin kralı, kraliçesi onlar
Türk bayrağını dalgalandırıyorlar
yabancı ülkelerde
İstiklal Marşımızı çaldırıyorlar
gurur duyuyoruz onlarla...
Büyünce ben de atlet mi olsam acaba?

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Psikologlar Günü 11 Şiiri

Psikologlar günümüz herkese kutlu olsun!
Ruhumuz huzurlarla mutluluklarla dolsun…

Yardım alınmalıdır dertlere katlanırken,
Bilimsel desteklerle işleri çözümlerken…

Danışmak kâr verici sıkıntılı hâlleri,
Ruha kasvet verici geçmez düşünceleri…

Çözülmeyecek dert yok Rabbimizin izniyle,
Psikologlarımız, Psikiyatristlerimizle…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Bakan Şiiri

Başbakanlar
Milletvekillerinin içinden
En yetenekli
En becerikli
En uzmanlarını seçerek
Bakan yapar.

Bakan da
Görevlendirildiği alanda
Çalışmalar yapar
Ülke yararına
Yurttaş yararına.

Adaylığımı koyup
Milletvekili seçilseydim
Başbakan da...
Beni bakan yapsaydı

Ne bakanı olmak isterdim
İnsanara hangi alanda
Yararlı olabilirdim?
Acaba?

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Postacı Şiiri

İnsanın, dünyanın, yurdun haberini,
ağacın, kuşun, kurdun haberini,
seher vakitlerinde
yahut
gecenin ortasında
taşıdım insanlara yüreğimin çantasında,
şairlik ettim
bir çeşit postacılık yani.
Çocukken postacı olmak isterdim,
şairlik filân yoluyla değil ama
basbaya, sahici postacı.
Renkli kalemlerle çizilirdi bin türlü resim
hep aynı postacının, Nâzımın resmi,
Jül Vernin romanlarıyla coğrafya kitaplarına.
İşte, köpeklerin çektiği kızağı
sürüyorum buzun üzerinde,
Işıldıyor kuzey şafağı
konserve kutularıyla posta
paketlerinde.

Bering boğazını geçiyorum.
Yahut işte bozkırda gölgesinde ağır bulutların
asker mektubu dağıtıp ayran içiyorum.
Yahut da büyük şehrin uğultulu asfaltındayım,
çantamda yazıları yalnız müjdelerin
yalnız umutların.
Yahut çölde, yıldızların altındayım.
Bir küçük kız ateşler içinde hasta.
Kapı çalınıyor gece yarısı:

-posta!
Küçük kızın gözleri açıldı mavi mavi.
Babası yarın akşam dönüyor hapislikten.
O karda kıyamette bendim bulan o evi,
komşu kıza bendim telegrafı getiren.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Oysaki, Türkiyemde postacılık zor sanattır.
Telegraflarda envai türlü acı
mektuplarda satır satır keder taşır
o güzelim memlekette postacı.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Muradıma, Macaristan'da erdim, ellisinde.
Çantamda bahar,
Çantamda Tuna'nın pırıltısıyla
kuş cıvıltısıyla,
taze çimen kokusuyla dolu mektuplar.
Moskova'ya Budapeşte'den,
çocukların çocuklara mektupları.

Çantamda cennet...
Bir zarfın üzeri:
"Memet,
Nâzım Hikmet'in oğlu,
Türkiye"
diye yazılı.
Moskova'da mektupları birer birer
kendim dağıtırım adreslerine.
Yalnız Memedin mektubunu götüremem yerine.
hattâ yollıyamam.

Nâzım'ın oğlu,
haramiler kesmiş yolu,
mektubunu vermezler.

Nâzım HİKMET

Melisa

Cerrahi Ve Ameliyathane Hemşireleri Günü 6 Şiiri

Gününüz günümüzdür sizleri unutmadık,
Ameliyathane hemşirelerimizi andık…

Daha da anacağız her 15 Şubatlarda,
Günümüz geldiğinde sevgiyle anmalarda…

Siz, hemşirelerimiz yüreklerimizsiniz,
Zor durumlarımızda görünmeyenlersiniz…

Cerrahların yanında ekiplerle birlikte,
Ciddi tutumlarıyla büyük yüreklilikte…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK