Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar
Düşüncen vicdansızlık sonuç ki annesizlik,
Bu bir merhametsizlik vahşilik ve canilik...
Emzirmekten yorulmuş, tavşan yuvadan çıkar,
Karnını doyuracak, etrafına bir bakar...
Zalim tetikte bekler acımadan katleder,
Gözyaşlarımız akar bir gafil bayram eder...
Cani karın doyurur, katledilen anneyle,
Rab'bi hiç düşünmedi, beraberdi nefsiyle...
Anne artık gelmeyecek yavrular beklerler,
Merhametsiz yüzünden açlıktan ölecekler...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çevre - Dünya Çevre Günü Şiirleri
Dünya Çevre Günü 11
Bugün 5 Haziran farkındalık yaşayalım,
Bugün Rab rızasının gereğini yapalım…
Bugün diyelim tabiat sonramıza kalsın,
Bugün yemin edelim yaşamlar kurtarılsın…
Ne olur atmayalım çöpleri denizlere,
Korunsun ormanlarım bulunsun ırmak dere…
Çevreci yaşayalım her şeyiyle sevelim,
Çevre milli değerdir her yerde gözetelim…
Çevre, ortak malımız Rab rızası gereği,
Kalma duyarsız hâlde olma denizineği…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Avlanırken Nefsini Mi, Rab'bini Mi Dinliyorsun?
Önünde bir hayvan var, bilirsin ki mekânı,
Ne eti ne de sütü, yaramaz hiçbir yanı...
Dokunmaman gerekir, bir canlının rızkıdır,
Dengenin unsurudur, yaşama hakkı vardır...
Kıpırdayan her şeye ateş etmek bir günah,
Bu şahsım için olsa hiçbirine vermem ah!
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Çevre Günü
Çevreyi temiz kullan,
Tek canlı şahsın değil!
Bencil tavır edinme,
Dünyayı bir nimet bil!
Toprağı kirletirsen,
Hava ve su kirlenir,
Doğal dengen bozulur,
Kuş bile etkilenir...
Temizlik ibadettir,
Hep el yüz için değil,
Çevreni de temizle,
Rab'bimin bir emri bil!
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Attığın İzmaritle Tüm Ormanı Bile Bile Yaktın
Ateş, kibrit, izmarit keşke hiç atılmasa,
Edilen ihmalkârlık sık sık tekrarlanmasa...
İzmarit ki yok eder, koskoca bir ormanı,
Daima hep böyledir yakmaktadır çok canı...
Giderilmez bir hata, yanan orman sönmüyor,
Hem oldukça masraflı, yürekler kahroluyor...
Bir kişi daha atmış, işte yangın başladı,
İçindeki canlarla, tüm yuvalar yıkıldı...
Yağmurlar yağmayacak, dengeler bozulacak,
Oksijen azalacak, güzellik kalmayacak...
Erozyon gelişecek, ardından sel baskını,
Birçok tür yok olacak çünkü yaktın canını...
Rab'bin nimetlerini, torunlar görmeyecek,
Dede izmarit atmış, cezası çekilecek...
Tüm doğa ödeyecek, bu ihmalkârlığını,
Kul hakkı affedilmez, yaktın ümmet malını...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk