Ay Dede Şiiri

Ay Dede Şiiri | Mirac çetintaş

Ay Dede

Ay dede,ay dede
Yüzündeki bu hüzün de ne?
Biraz gülümsesene

Canın sıkılmaz mı senin?
Hiç korkmaz mısın?
Kocaman gökyüzünde?

Sahi arkadaşın var mı?
Onlar da bizim gülüp ağlar mı?
Söylesene söylesene.

Bir akşamüstü
Çıkıp gelsek yanına.
Konuk eder misin evine?

Mirac çetintaş

Ay Dede şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Apartman Çocuğu

Bir apartman çocuğuyum
Dört tarafım soğuk duvar
Önümde bir renkli kutu
Cinler orda cirit oynar

Sıkar beni bu dört duvar
Oynamak hakkım değil mi?
Aşağıda bir havuz var
Yüzdüreyim kağıt gemi,

Kırlarda bende oynasam
Koklasam bir gelinciği
Benimde olsa uçurtmam
Tutsam bir uğur böceği

Kursam dallara salıncak
Binip sallansam her mevsim
Bütün dertlerimden uzak
Mutlulukla dolsa kalbim

Anneciğim kurtar beni
Bu apartman zindanından
Dinleyeyim kuş sesini
Yuvasının yakınından

Zahit GENÇ

Zahit GENÇ

Çocuklar

Ne sevimli şu çocuklar ,
Altın gibi kalpleri var ,
Oyun oynayarak eğlenirler,
Neler ,Neler Öğrenirler.

Çocuk yurdun temeli ,
Eğlenmektir emeli ,
Bunu herkes bilmeli ,
Ona Değer Vermeli







Onur AYAN

Onur Ayan

Çocuk Marşı

Kapı önünde Ayşe,
Hanım hanımcık iş gördü,
Sonunda kendine göre
Bir yuva kurdu.

İlk ben oldum misafiri,
Güle güle otur'a gittim.
Bir yüksük-fincanda getirdiği
Hayal kahveyi içtim.

Kibrit kutusu şeklinde
Oturmuştuk bahçeye karşı.
Ortada hokkadan bir masa,
Üstünde örtü yerine yaldızlı çikolata kağıtları.

Gözüm gazoz kapaklarına gitti,
Sorup öğrendim; Kapkacakmış.
Toplamış sokaktan ucu yanmış kibritleri:
Bu kış odun yakacakmış.

Yangın yeri bir arsadan bulduğu
Cam kırıkları; Para.
Ev çevirmek kolay, diyordu,
İş tutumlu olmakta. Ayşe'yi o anda görmeliydiniz!

Eski kadınların kanıyla evcimen
Sisli geleceklere hazırlık
Çıkmış çocuk varlığından
Zamanların ötesine tertemiz.

Ayşe'm gibi, dünyada,
Ayşe'ler dolu.
Hepsi "evcik" oynar
Öteden beri.

Ayşe'ler büyür,
Günün birinde
Oyun-ev'leri
Sahici olur.

Ama hepsinin mi?
Hepsinin değil.

Ayşe'lerin kimisi
Yuvadan evden yoksun
Sert rüzgarlar önünde
Güz yaprakları gibi
Boşluklara savrulur.

Behçet NECATİGİL

Behçet NECATİGİL

Afacan Çocuk

Ben küçükken

Ele avuca sığmayan

Afacan bir çocukmuşum

Mantar tabancamla pat pat

Gök gürültüsünü topa tutmuşum

Gökyüzünü sürmek için

Bulutları çifte koşmuşum



Eğirmişim bulutları

İplik yapmışım renk renk

Yıldızlara çorap mendil

Aydede'ye kazak örmüşüm

Dönme öğretmişim dünyaya

Hem dünyayı hem kendimi

Boşu boşuna yormuşum

Berfin