Baba Şiiri | M. Nihat Malkoç
Baba
Sen gittin gideli ruhum tarûmar
İnsanlar cihandan acep ne umar?
Terk edilen için ömür bir kumar
O gün bugün günler geçmiyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
Bir gönülün merkezine har düştü
Yaz ortası yüreğime kar düştü
Hayalimde yüceleşen yâr düştü
Hüzün bedenimden göçmüyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
Hasret kaldık, aylar geçti sesine
Bülbüller ram olur gül nefesine
Ruhun veda etti ten kafesine
Beden Azrail'den kaçmıyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
Rengârenk bahardın, ağır kış oldun
Gerçek idin, şimdi bize düş oldun
Gözden akan bir damlacık yaş oldun
Göğümdeki kuşlar uçmuyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
Cennette saraylar, cehennemde nar
Kimine ağır kış, kimine bahar
Vuslat ötelerde, bize hasret var
Ömür bize ışık saçmıyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
Bu âleme dair tükendi sözler
Perdeler inince kapandı gözler
Güneşim battı, karardı gündüzler
Huzur, talih bizi seçmiyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
Rızamızla teslim olduk kadere
Ölüm bizi götürmesin kedere
Bu filmi seyrettik bilmem kaç kere
Kul arzuyla zehir içmiyor baba!
Bahçemdeki güller açmıyor baba!
M. NİHAT MALKOÇ
Baba babalar günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler M. Nihat Malkoç
Baba Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Baba Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Babalar Günü Şiirleri
İşte Benim Babam
babamdır bizi doyuran
annemdir bize bakan
ben babamı ne severim
annem kadar çok severim ,
babam babam canım babam
ne sevimli benim babam
koşar koşar peşimizden
ne severim babamı ben
Esmanur Başboğa
Canım Babam
seni seviyorum babacığım
gitme nolur
biricik küçük kızını
yalnız bırakma
hani onla birlikte oyun oynycaktın
nolur gitme
kızın sensiz duramaz
kızın sensiz nefes bile alamaz
eda arcı
Çünkü O Benim Babam
Benim Babam
Benim bir babam vardı;
Harika bir insandı.
Boylu, poslu, yakışıklı
Yani, baba gibi babaydı.
Benim bir babam vardı;
Üzerime titrediğini bildiğim
Ama çocukken çekindiğim,
Benim bir babam vardı;
Öksüz,
Üç yaşında babasız,
Ana kucağında kimsesiz.
Benim bir babam vardı;
Ne onun beni,
Ne de benim onu anladığım.
Her şeyi bildiğini
Yıllar sonra öğrendiğim.
Benim bir babam vardı;
Yemeyip yediren, içmeyip içiren,
Bizden önce ölmek isteyen,
Duygusal,
Genç yılların yorduğu,
Yufka yüreği arızalanan,
Dermansız derde düşen.
Benim bir babam vardı;
Her hatırladığımda
Ağladığım.
Ruhuna her gün,
Üç İhlâs,
Bir Fatiha okuduğum.
Gökçe
Hamal Halo
Ben, hamal kızıyim babam.
Hamal Halo derler babama.
Bildim bileli böyledir.
Hayat, bir gün yüzü göstermedi hiç adama.
Ben, hamal kızıyim babam.
Eminönü'nden, Sirkeci'den mal taşır Babam.
Beyazıt'taki civar hanlara.
Yorulur bedeni elbet, bazende kırılır kalbi...
Hain ve vefasız insanlara....
Ben hamal kızıyim babam. ..
Babam gururumdur benim.
O bir gün kırmadı bir gün üzmedi...
Bir gün bile evimize haram lokma girmedi
O yalan hile nedir bilmedi
Bu yüzden hep güler gözlerim...
Ben hamal kızıyim babam...
Benim Babam, yani Halo...
Onuru ve şerefiyle yaşadı O...
Dik durdu tek başına...
Eğmedi hiç başını...
Bu Hain ve acımasız hayata...
21-06-201
HALIL OYMAK
Halil Oymak