Baba Diyordu Baba....! Şiiri

Baba Diyordu Baba....! Şiiri | Ali Altınlı

Unuttum sanma seni, her duada adın var;
Dün oğlum, babasına, "baba" diyordu Baba! ..
Duvardaki resimde, bakışın var, yâdın var;
Ciğerimden can koptu, "baba" diyordu Baba! ..

Sarılırken oğluma, aklıma geliyorsun;
Gözlerimde yaş olup, sinemi deliyorsun;
Özlemez olurmuyum, özledim, biliyorsun;
Ciğerimden can koptu, "baba" diyordu Baba! ..

"Baba" diyen kim varsa, gördüğümde ağlayıp;
Başa geldi ayrılık, karaları bağlayıp;
Sensiz olan gönlümü, yokluğunla dağlayıp;
Ciğerimden can koptu, "baba" diyordu Baba! ..

Sen bulunmaz efsane, sen gönlümün sultanı;
Sen şu fâni dünyada, ömrümün tutar yanı;
Senden bir emanettir, taşıyorken bu canı;
Ciğerimden can koptu, "baba" diyordu Baba! ..

Gidişin, emânetin, teslimiyet vaktiydi;
Gidişin, Yaradan'ın "tamam" diyen aktiydi;
En büyük mirasındı, ak alnımın naktiydi;
Ciğerimden can koptu, "baba" diyordu Baba! ..

Ali Altınlı

Ali Altınlı

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Canım Babam Şiiri

seni seviyorum babacığım
gitme nolur
biricik küçük kızını
yalnız bırakma
hani onla birlikte oyun oynycaktın
nolur gitme
kızın sensiz duramaz
kızın sensiz nefes bile alamaz

eda arcı

Alır Dağlar Şiiri

Baba bugün üşüyorum
Karda kaldım üşüyorum
Anama deyin sıcak bir çorba koysun
Üstümü ört baba üşüyorum

Behey babam dalmış babam
Sigarayı sarmış babam
Şapkasına hicran dökmüş
Kibrit gibi yanmıs babam

Baba bugün alır dağlar
Bu dert beni alır dağlar
Şehirlere sığmaz oldum
Fazla sürmez alır dağlar

Baba bugün ağlıyorum
Darda kaldım ağlıyorum
Duaların üzerimden eksik etme
İçim yandı ağlıyorum

Yusuf Hayaloğlu

Yusuf Hayaloğlu

Babam Benim! Şiiri

Babam, benim can yoldaşım
Kahramanım
Arkadaşım!
*
Gölgesinde dinlendiğim
Sırtında’yken eğlendiğim
Her şeyini beğendiğim
Tartışmasız güvendiğim
*
Ter kokulu çam ağacım
Kahramanım /Arkadaşım
Babam benim, can yoldaşım
*
Ben bir bütün meyve isem
Bir yarımım “anam” benim
Tartışmasız bilirim ki:
Diğer yarım “babam” benim
*
Babam, bana can verenim
Güç verenim, şevk verenim
Çalışmayı öğretenim
Dert ortağım, arkadaşım
*
Bize ekmek sunmak için
Güçlü kanat takmak için
Her an mutlu yapmak için
Gece-gündüz çalışanım
Fedakarım, can yoldaşım
*
Hem övüncem, hem sevincem
Dar günlerde ilk güvencem
Durun bakın ne diyecem:
Babam, benim arkadaşım
Kahramanım, can yoldaşım!

Ali Koç Elegeçmez
........*.......
02.nisan.2019/salı

Ali Koç Elegeçmez

Babalar Şiiri

Yılda bir kez olsun gün kesinleşmiş,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?
Dünya ondan bile bir rant edinmiş,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Dünyanın yükünü çekmiş yıllarca,
İşine gelenler kullanmış bolca,
Ömrün katletmişler, belki hunharca,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Aile kurarken, sırtlamış yükü,
Düşünmeden dünya malı ve mülkü,
Bir aile olmak iken tüm lüksü,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Çocuklar oldukça genişliyor bak,
Yoksulluğu çekmek babaya mı hak?
Şöyle etrafına dön de bir kez bak,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Çalıştıkça beli büküldü gitti,
Ömrü çilelerle yıkılıp gitti,
Bu yolda kaç çarık giydi eskitti,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Bayramda çarşıya mecburen çıktı
Çocuğuna takım elbise şarttı,
Delik ceketinin cebine baktı,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Okula giderken kalem, çantayı,
Kış geldi sırtına verdi hırkayı,
Mutluluk mu buldu, gördü dünyayı?
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Sigara içmeyin, babasınız ya...
Külünü dökmeyin sakın halıya.
Sizlere de kalmaz bilin bu dünya,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Gününüz kutluca olsun babalar,
Bakalım ne verecek size evlatlar,
Bence en iyisi candan kucaklar,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Necati Şimsek