Başöğretmen Atatürk Şiiri

Başöğretmen Atatürk Şiiri | M.Nihat MALKOÇ

Kara tahta başında
Başöğretmen Atatürk
Süzülen gözyaşımda
Başöğretmen Atatürk

Düşmanlar gelir dize
Gece çıkar gündüze
Kılavuzdur o bize
Başöğretmen Atatürk

Yokuşları düz eder
Yarınlardan söz eder
Geceyi gündüz eder
Başöğretmen Atatürk

Elsizlere el olur
Dilsizlere dil olur
Has bahçede gül olur
Başöğretmen Atatürk

Okşarken saçımızı
Isıtır içimizi
Doyurur açımızı
Başöğretmen Atatürk

Bilgisizliği yerer
Kalplerden sevgi derer
Bilgilerden taç örer
Başöğretmen Atatürk

Işık saçar geceye
Hayat katar heceye
İlham verir niceye
Başöğretmen Atatürk

Zihni arıdır aydan
Oku fırlatır yaydan
Haber verir uzaydan
Başöğretmen Atatürk

Sanma uyur toprakta
Her gün doğar şafakta
Gölgelenir bayrakta
Başöğretmen Atatürk

M.Nihat MALKOÇ

24 Kasım öğretmenler günü M.Nihat MALKOÇ çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Öğretmen Şiiri

...maarif ağacının köklerine...

Sevgi anahtarı alıp eline
İlmin kapısını açar öğretmen
Muhabbet tılsımı dolar diline
İnci taneleri saçar öğretmen...

Cahil tartışmaya başladığında
Yalan, hakikati taşladığında
Âlimler bilimi boşladığında
Durmaz o mecliste, kaçar öğretmen...

Zehre panzehirdir, zulmete güneş
Var mıdır dünyada ahlakına eş?
Mum misali yanar özünde ateş
Engelleri bir bir geçer öğretmen...

Gönüller sultanı, başların tacı
Öfkeye sabırdır, derdin ilacı
Senden ayrı düşmek ölümden acı
Faydalı olanı seçer öğretmen...

Mübarek elidir öpülesi el...
Cehalet bendini odur yıkan sel
O varsa yanında kalmaz bir engel
Zihinleri eker, biçer öğretmen...

Gönül bahçesinde açan güldür o...
Gerçeği söyleyen güçlü dildir o...
Namlunun önünü tutan eldir o...
Öfkesini yutar, içer öğretmen...

O olmazsa ufka karanlık çöker
Bahçelerde güller boynunu büker
Dağlar hüzünlenir, bulut yaş döker
Dünya gurbetinden göçer öğretmen...
M. Nihat MALKOÇ

M. Nihat MALKOÇ

Selâhattin Öğretmen Şiiri

Kınık köyünün büyük beyaz okuluna,
Pencerelerden bir baktım,
Selâhattin öğretmenin sesi geliyordu.
Öğrenciler taş kesilmiş dinliyordu.
Neler diyordu, o duvarlar biliyordu.
Kımıldamadan öyle kaldım,
Okula güneş vuruyordu.

O, karşımda dinlendiren aydınlık
Gönlüme vuruyordu bir parçası.
Düşüncemi tuttum, açıklara saldım.
Bir at koşar gibi çayırlarda
Selâhattin öğretmen konuşuyordu.
Köyün kara toprak evleri,
İlerde her şeyden habersiz
Kendi hayatını yaşıyordu.

Talip APAYDIN

Talip APAYDIN

Canım Öğretmenim Şiiri

Güzel güzel bilgiler
Öğrettin bana
Hayatın gerçeklerini
Öğrettin bana

Her zaman her an
Sevgiyle karşıladın bizi
Bizi seven
Canım öğretmenim

Sanem Fidan

Piştim Öğretmenim!... Şiiri

Sarp dağları yel misali
Aştım aştım öğretmenim!...
Gözden akan, sel misali
Yaştım yaştım öğretmenim!...

Bilgi denizine daldım
Ummandan bir damla aldım
Senden koptum, yaya kaldım
Şaştım şaştım öğretmenim!...

Sulamadığında soldum
Tohum idim, fidan oldum
Senin varlığınla doldum
Boştum boştum öğretmenim!...

Sürdün beni toprak gibi
Sana aktım ırmak gibi
Gittiğinde yaprak gibi
Düştüm düştüm öğretmenim!...

Batıl her ne varsa attın
Güneş gibi aydınlattın
Bize nice değer kattın
Boştum boştum öğretmenim!..

İrfan ateşini yaktın
Başa bilgi tacı taktın
Çağlayan misali aktın
Coştum coştum öğretmenim

Sana selam durmak için
Gül tenini sarmak için
Bilgilere varmak için
Koştum koştum öğretmenim!...

Sen gelince şafak söktü
Gidişin boynumu büktü
Dağlar üzerime çöktü
Hoştum hoştum öğretmenim!...

Pek kırılgan, sanki camdım
Öğrenmeden ne çok hamdım
Bilgi ocağında yandım
Piştim piştim öğretmenim!...

M. Nihat Malkoç

M.Nihat MALKOÇ