Ben Bir Çocuğum Şiiri | Cansu Aslan❤
Ben bir çocuğum,
Yel gibi eserim,
Kızım var erkeğim var
Ben bir çocuğum.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Annem var,
Babam var,
Nede tatlı gülüşüm var,
Çünkü ben bir çocuğum.
Çocuğum,
Asla gençlere özenmem,
Güzel oyunlar oynarım arkadaşlarımla
Ben bir çocuğum
SOONN!!! NOT: Arkadaşlar bende bir çocuğum ve 8 yaşındayım
Ben Bir Çocuğum eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Cansu Aslan
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Çocuklar Şiiri
Çocukların hepsi,
Parkta oynarlar.
Sevinçlerini, üzüntülerini,
Burada atarlar.
Çocukları sevelim,
Onları dövmeyelim.
Hep onları dinleyelim,
Onlara zarar vermeyelim.
Şunu bilin ki;
Çocuklar çok değerlidir.
Onları sevelim ki,
Onlarda bizi sevsin.
Çocuklarına zarar veren,
Anne babalara sesleniyorum.
Çocukları döverseniz,
Onları kaybedersiniz.
Mürvet Deniz AKDENİZ
Mürvet Deniz AKDENİZ
Şivliliiiiiiiiiiiik Şiiri
Her yılın Recep ayı, ilk Perşembe gününde,
Regaip kandilinin, başlangıç evresinde...
Şivlilik kutlanmakta, yaşlısıyla, genciyle,
İyilik niyetiyle, sevgi düşüncesiyle...
Bir bayram günü gibi, çocuklar kapı çalar,
Şeker, lokum, leblebi hazırda bulunanlar...
Binalara çıkılmaz, bu iş kapıcınındır,
Çocuk sevindirilir, hem sevabı da vardır...
Evlerde pişi pişer, yani bir çeşit börek,
Veya kandil simidi, hep ikram edilecek...
Akşam fener alayı, ek eğlence şeklidir,
Ateşler yakılarak, gece dâhil edilir...
Birlik ve beraberlik, toplumu kaynaştırır,
Bidat türü gelenek, Konya'da yaşatılır...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Çocuk Marşı Şiiri
Kapı önünde Ayşe,
Hanım hanımcık iş gördü,
Sonunda kendine göre
Bir yuva kurdu.
İlk ben oldum misafiri,
Güle güle otur'a gittim.
Bir yüksük-fincanda getirdiği
Hayal kahveyi içtim.
Kibrit kutusu şeklinde
Oturmuştuk bahçeye karşı.
Ortada hokkadan bir masa,
Üstünde örtü yerine yaldızlı çikolata kağıtları.
Gözüm gazoz kapaklarına gitti,
Sorup öğrendim; Kapkacakmış.
Toplamış sokaktan ucu yanmış kibritleri:
Bu kış odun yakacakmış.
Yangın yeri bir arsadan bulduğu
Cam kırıkları; Para.
Ev çevirmek kolay, diyordu,
İş tutumlu olmakta. Ayşe'yi o anda görmeliydiniz!
Eski kadınların kanıyla evcimen
Sisli geleceklere hazırlık
Çıkmış çocuk varlığından
Zamanların ötesine tertemiz.
Ayşe'm gibi, dünyada,
Ayşe'ler dolu.
Hepsi "evcik" oynar
Öteden beri.
Ayşe'ler büyür,
Günün birinde
Oyun-ev'leri
Sahici olur.
Ama hepsinin mi?
Hepsinin değil.
Ayşe'lerin kimisi
Yuvadan evden yoksun
Sert rüzgarlar önünde
Güz yaprakları gibi
Boşluklara savrulur.
Behçet NECATİGİL
Behçet NECATİGİL
Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular Şiiri
Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar
Tayfun TALİPOĞLU
Tayfun TALİPOĞLU