Bir İnsan Var Şiiri

Bir İnsan Var Şiiri | Rüya Eylül Gülen

Bir İnsan Var

Bir insan var
Bizi kimseye vermez
Birde günü var
Herkes o günü kutlar

Bir insan var
Adını baba koymuşlar
Birde günü var
Onun da adını babalar günü koymuşlar

Bir insan var
Bizim evin direği
Bir de sorumluluğu var
Eve yemek getirmek

BARALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN CANIM BABAM!

Rüya Eylül Gülen

Bir İnsan Var eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Rüya Eylül Gülen

Benim Babam

Mütavazı,yaşlı,yorgun bir köy aşığı,
Apacıktır magrur,sevgi dolu ve yumuşak kalpliliği,
Ekmekte katık yoksa,öyle yer yemegi,
İşte o benim babam benim.

Akıl,mantık hep yoluydu,
Erdemli kişilikle doluydu,
Dogrulugun sağ koluydu,
İşte o benim babam benim.

Haksızlıga,hep direnirdi,
Sevgi ve saygıda öbeklenirdi,
Dostluk,kardeşlikle donanırdı,
İşte o benim babam benim.

Canı ocagını tüttürüyor,
Yüzü gözümde hep özleniyor,
Derdim bu ama hayat böyle yapıyor,
İşte o benim babam benim.

Eziklikte, haksızlıkta hep dimdik durur,
Esarete hep o dipcik vurur,
Hak ettiği dilimi, ancak kendine yontturur,
İşte o benim babam benim.

Annem hastanelerde konakladı annem oldu,
Alt çamaşırlarımı gizli gizli kuruttu,
Her yaptıgını canevime borçsuz oturttu,
İşte o benim babam benim.

İlim irfanımız için çok uzaklara gidip didindi,
Kapkara saçlarına sayısız aklar serildi,
En kötüsü hastalanıp kaç kere ecel ipi gerildi,
İşte o benim babam benim.

Yaşlandı artık o bastonu elinde,
Agrıları baş gösteriyor vücudumun her yerinde,
Evlatlarına minnet etmez,bu onun kişiliğinde,
İşte o benim babam benim .


Yanlış hallerimizde çok döverdi,
Vurdugu her sille yerde,güller biterdi,
Şimdiki biz olmamız için,hep içinden severdi,
İşte o benim babam benim.

Tan yeri agartısında yaylasına gider,
Kendisini bu hale getiren tarlalarına şükreder,
Gavur yaylasının nimetlerini ilaç diye içine çeker,
Akşamın karanlıgında ancak evine döner,
İşte o benim babam benim.

Sevmez cemiyete boş yere konuşmayı,
Fikirlerine karşı olan herşeye bilir susmayı,
Yalan,dolanlı işlere,sever gençliğindeki gibi saldırmayı,
İşte o benim babam benim.

Aldıgım bir çok degerde ben oyum,gurur duyuyorum onunla,
Dagları delerim onun vereceği bana bir komutunla,
Bende bir babayım karşılaşacagım onun konumunla,
O adam gibi adam hep bizi yine taşır sağ koluyla,
İŞTE O BENİM BABAM BENİM.

Ibrahim Özdemir

Ibrahim Özdemir

Benim Babam Olduğun İçin

Ben ilk doğduğumda
Beni sevip okşayan
Kucağında taşıyan
Sen değilmiydin o tatlı adam.

Çalışıp çabalarsın
Evin gereğini alırsın
Bu koca dünyada
En değerli varlığımsın

Beni sevip okşadığın için
Beni koruyup kolladığın için
BENİM BABAM olduğun için
SENİ ÇOK SEVİYORUM

FEYZA SANATÇI

Koparma Baba Ellerimi

Koparma ellerimi baba,
Dökülür umutlarım toplayamam,
Uçurtmam uçar tutamam,
Oyuncaklarım ne olacak,
Geleceğim?

Bak büyüyorum baba,
Okulum olacak,
Ellerim kalem tutacak baba,
Çok çalışacağım söz...

Koparma ellerimi baba,
En yüksek notları alacağım,
Taktir, teşekkür, onur belgesi,
Örnek çocuk olacağım.
Belki doktor, belki hakim olacağım,
Ben çoğalacağım baba.

Güneşim olacak, aşkım, hayallerim,
Baharlar gelecek ömrüme,
Umutlarım filizlenecek baba,
Kırlara koşacağım uçarcasına,
Denizleri aşacağım kulaç, kulaç,
Kelebekler gibi özgür olmak istiyorum.

Koparma ellerimi baba,
Yıldızlar yağacak gecelerime,
Tutacağım bir, bir.
Tut ellerimden baba.

Kaybolmak istemiyorum,
Sokaklar duvarsız, sokaklar kapısız,
Üşürüm baba...
Korkarım gecenin, vahşi çığlıklarından.
Katıklı lokma gibi, yutar geceler beni.
Bırakma karanlığın kucağına,
Kaybolurum baba...

Koparma baba ellerimi,
Umutlarım dökülür toplayamam.
Oysa ben avuçlamak istiyorum,
Dökülen umutlarımı.
Uçar umutlarım, olmayınca ellerim,
Koparma baba ellerimi...
05.05.2006

Nermin Erol

Nermin Erol

Babaya Hasret

Babam gelir diye çok özledim.
Yollara bakıp umut eyledim
Saçlarımı okşar diye bekledim
Yine gelmedin hüzün doldu içim

Kaç bayram oldu gelmedin
Yoksa sen beni mi sevmedin
Hep ağladım resmini dahi vermedin
Dön artık babam bana seni hiç sarmadım

Resmin duvarda asılı kaldı
Elbisen bavulda basılı kaldı
Aktıkça içimi hasret sardı
Günler geçmiyor dön artık baba,

Bende koşup oynamak istedim
Küçük yaşta sardı beni hasretin
Hep seni yollarda bekledim
Dön artık ne olur baba ben seni özledim.

Babasız büyümek ölümden beter
Dön artık bu zulüm bana yeter
Gönlüm hasretinle yanıp tüter
Son dileğimdir bir gün bu da biter.

YILMAZ ÇEVİRGEN