Biz, Fedakâr Milletiz Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İnançlı insanlarız İslam, yücedir deriz,
Kitapları tanırız Rabbimizi birleriz…
Adalet ve hukuka yürekten duyarlıyız,
Fakir yetim görünce yardımına koşarız…
Milletimle, bayrağımla şerefle doluyuz,
Vatan düşüncesiyle devletle onurluyuz…
Biz fedakâr milletiz iyiliklerimizle,
Vicdanımızla, iyi düşüncelerimizle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz Fedakâr Milletiz eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Vatan - Millet Konulu Şiirler
Vatan Sevgisi Şiiri
Vurulmuşum Toprağına
Senin Güzel Kokan Yapraklarına
Dağda Uçan Kuşuna
Yerde Gezen Hayvanlarına
Vatanım Güzel Vatanım
Sensin Beni Barındıran
Sensin Bizi Doyuran
Benim Güzel Vatanım
Vatanım Güzel Vatanım
Vardır Senin 7 Coğrafi Bölgen
Hepside Güzeldir Birbirinden
Benim Güzel Vatanım
Bekir Burak Çelebioğlu
Vatan Yoksa Şiiri
Ölebileceğin yer toprakları uğrunda,
Şerefi ve namusu koruma amacında…
Vatan her şey demektir huzuru sağlamada,
Hak hukuk yaşamada Rabbini anmada…
Vatan, bir toprak değil topraktan da ötedir,
Örf, adet ve gelenek vatan yüce değerdir…
Onu korumaz isen ruhun kalmaz kalbinde,
Yüreğinse taş olur ruhun derinliğinde…
Vatan yoksa ölüsün dirilerin içinde,
Ezilir çiğnenirsin düşman çizmelerinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bu Vatan Kimin? Şiiri
Bu vatan, toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır;
Bir tarih boyunca, onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir...
Tutuşup: kül olan ocaklarından,
Şahlanıp: köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından,
Alnına ışıklar vuranlarındır...
Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheyi soranlarındır...
İleri atılıp sellercesine,
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine,
Şu kara toprağa girenlerindir...
Tarihin dilinden düşmez bu destan:
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı bir yakut olan bu vatan,
Can verme sırrına erenlerindir...
Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil,
Bu sevgi bir kuru ifade değil,
Sencileyin hasmı rüyada değil,
Topun namlısında görenlerindir...
Orhan Şaik GÖKYAY
Orhan Şaik GÖKYAY
Anadolu Çocuğu Şiiri
Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu''nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.
Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.
Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.
Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.
Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.
Yattığımda şükrederdim Allah''a;
Anadolu''nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum; aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.
Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.
Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.
Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.
Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.
İSMAİL MALATYA
İSMAİL MALATYA