Biz, Her 10 Kasımlarla Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz, seni unutmadık,
Fikir ve düşüncenle,
Vatanı kurtarmada,
Gösterdiğin azimle…
Düşmanlar karşısında,
Cesur duruşun ile
Düzenli ordu kurup,
Güç verip kuvvet ile
Sen, bizim Ata’mızsın,
Sen, Atatürk’ümüzsün,
Sen, Mustafa Kemal’im,
Sen, onur gücümüzsün…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz Her 10 Kasımlarla eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri
Atam Rahat Uyu Şiiri
Atam bütün Türk milleti minnattardır sana
İzinde yürür korkmaz inanarak canla başla
Hele Türk kadını kızı sayende bakar umutla yarına
Senden öğrendik gökteki özgür uçuşu
Seçme seçilme sandıkta ki oy hakkınımızı
Türküz doğruyuz calışkanız atam rahat uyu
Dinle gümbür gümbür gelen gençlerin ayak seslerini
Bu vatan için gözünü kırpmadan canını veren
Şanlı şerefli asker ve polis şehitlerini
İçi kan ağlarken VATAN SAĞOLSUN diyebilen
ŞEREFLİ TÜRK KADINIda sana minnattardır
ATAM RUHUN ŞAAD OLSUN.
Fatma Erdoğan
Otistik Çocuk Babasının Dikkatli İkramı Şiiri
Bahçemizin içinde otizmli çocuklarla,
Çocukların içinde saygı sevgi sunmakla,
Sırtında siyah ceket takımdan kalma gibi,
Toz topraktan geçilmez çok giyinme sebebi,
Cepleri çerez dolu etrafına vermekte,
Kafa dengi hocalar, alıp alıp yemekte…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Atam Şiiri
10 Kasım Türk'ün hüzünlü günü
Yaşlı gözlerin,hüzünlü yüzlerin günü
O acı gün yaktı yıktı güzel yürekleri
Doldurdu sen kalplerimizi
Mavi mavi deniz
Başka bir hırçındı
Dağ taş gök deniz
Sanki birden kararmıştı
Her 10 Kasım sabahı
Türkiye'nin göğü denizi toprağı
Ağlıyordu tüm evren
Atamızın acısı tüm dünyayı uyuttu
Atam sen bizim minik yüreğimizde
Dağlardan denizlerden bile büyüksün
Sen hep bizim hayatımızdasın
Her zaman kalplerde yaşarsın
Yağmur Figen
O Gün Şiiri
Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.
Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?
Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...
Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.
Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.
10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.
O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.
A. Celâl ŞİMŞEK
Dicle Kaya