Eğitim Sitesi

Çanakkale Zaferi Şiiri

Çanakkale Zaferi Şiiri | Ömer Demir

Çanakkale Zaferi

Sel gibi geldiler,
Geldikleri gibi gittiler,
Silahlara güvendiler,
Sandılar ki yenecekler.

Hangi mermi deler,
İman dolu kalbi?
Sanma ki bu sevgi,
Can, canan sevgisi.

O gün kıyamet koptu,
Yerler kan tuttu,
Topraklar ceset yuttu,
Etraf iman doldu.

Gülenlerin yüzü soldu,
Toprak kan doldu,
Kandan ağaç oldu,
Ağaçtan vatan doğdu.

On sekiz Mart'ta,
Çanakkale tarafında,
Bir savaş oldu,
Diğer destanlar soldu.

Aslan gibi kükredi,
İman gibi gürledi,
Tekbir ile devirdi,
Benim canım şehitlerim.


Ömer DEMİR

add

tag Çanakkale Zaferi şiiri Çanakkale şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Çanakkale Zaferi Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Çanakkale Zaferi Şiiri Hakkındaki Yorumlar

Kozi Mozi Çok hoşuma gitti şiir. Ölçüye pek uyulmamış ama uyakları çok etkileyici. Sağ olun.

şiirci çocuk güzel

Misafir Gerçekten çok güzel bir şiir. Ayrıca çak işime yaradı sağolun.

Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.

Benzer Çanakkale Zaferi Şiirleri

18 Mart Çanakkale Savaşı’yla 3

18 Mart zaferim,
Çanakkale’m içinde,
Tüm dünya için ibret,
Diğer gelişmelere…

Şerefli mücadelem,
Görülmeye değerdi,
Azmimiz az değildi,
Yok da edilemezdi…

Canım cananım gibi
Çanakkale’m, boğazım,
Versek de yüzbinlerce,
Şehit, gazim, yaralım…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Zindandan Mehmed'e Mektup

Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.

Ne ayak dayanır buna, ne tırnak!
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?

Bir idamlık Ali vardı, asıldı;
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Müdür bey dert dinler, bugün 'maruzât'!
Çatık kaş.. Hükûmet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş, kim eder azat?
Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...
Anlamaz; ruhuma geçti bilekçem!

Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil;
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekûn içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Somurtuş ki bıçak, nâra ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccâdemin yününde şefkat;
Beni kimsecikler okşamaz mâdem;
Öp beni alnımdan, sen öp seccâdem!

Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!

Peykeler, duvara mıhlı peykeler;
Duvarda, başlardan, yağlı lekeler,
Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler...
Duvar, katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!

Sükût... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar;
Tek nokta seçemez dünyadan nazar.
Yerinde mi acep, ölü ve mezar?
Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir,
Ne gelir ki elden, kader bu, emir...
Garip pencerecik, küçük, daracık;
Dünyaya kapalı, Allaha açık.

Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.

Ana rahmi zâhir, şu bizim koğuş;
Karanlığında nur, yeniden doğuş...
Sesler duymaktayım: Davran ve boğuş!
Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!

Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

(1961)

Necip Fazıl Kısakürek

Bahadır Alemdar

Çanakkale Girilmez

Çanakkale bizimdir
Kimseye vermeyiz
Kara bir boğaz
Oradan geçirmeyiz

Bayrağımızı koruruz
Mutlu günler için
Çanakkaleden geçirmeyiz
Al bayraklar için

Çanakkale geçilmez
Kara boğaza girilmez
Al bayrak inmez
Vatan için.

emre karadavut

Çanakkale Geçilmez Diye Şehit Oluyor Teker Teker

VURULUYOR ASKERLERİMİZ TEKER TEKER
KİMSE DEMİYOR KAÇIP GİTSEK
YARININ ÇOCUĞU İNGİLİZ OLMASIN DİYE
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DİYE ŞEHİT OLUYOR TEKER TEKER

ÇANAKKALE'YE GİRECEKMİŞ DÜŞMAN
KİM VERECEKMİŞ ONA İZİN
ASKERLERİMİZ GÖĞSÜNÜ SİPER EDEREK
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DİYE ŞEHİT OLUYOR TEKER TEKER

BİR MERMİ GELİYOR ÜZERİMİZE
TA UZAKTAN UZAKTAN
VURULUYOR MEHMETCİK BİRER BİRER
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DİYE ŞEHİT OLUYOR TEKER TEKER

KARASULARIMIZDA BİR GEMİ
GİRİYOR İÇİMİZE İÇİMİZE
BİZİM ASKERLERİMİZ BEŞER ONAR
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DİYE ŞEHİT OLUYOR TEKER TEKER

KİMİ ŞEHİT KİMİ GAZİ
ANAM BABAM DEĞİL
VATANIM SESLERİYLE
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DİYE ŞEHİT OLUYOR TEKER TEKER

BİRİNİN ANASI GELMİŞ TA UZAKTAN
MEHMETÇİK ANAM GELDİ DEYİP
GELMİYOR DÜŞMANIN YANINDAN
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ DİYE ŞEHİT OLUYOR TEKER TEKER

MUHAMMED DİNÇER

MUHAMMED DİNÇER

Çanakkale Zaferi Şiirleri, Çanakkale Zaferi Şiiri