Çanakkale’m Geçilmez 6 Şiiri

Çanakkale’m Geçilmez 6 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Sahipsiz mi sanılmış,
Çanakkale’m, boğazım,
İstanbul’a açılan,
Anadolu’ya kapım…

Düşmanlarım sevinmiş,
Osmanlı’nın hâline,
Dünya Savaşı ile
Savaş kaybetmesine…

İngiliz’i, Fransız’ı,
Teçhizatları ile
Çanakkale’m içinde,
Toplarla, gemilerle…

Çanakkale’m geçilmez,
Kahramanlarımızla,
Savunmam mertlik dolu,
Aziz vatanımızla…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çanakkale’m Geçilmez 6 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çanakkale Savaşı 5 Şiiri

Üç beş millet sürüsü,
Zafer elde edecekler(!)
Bilmedikleri yerden,
İstanbul’a girecekler…

Siz, Fatih değilsiniz,
İstanbul neyinize,
Türk’teki yürekli ruh,
Denk mi seviyenize?

Yok etmeyin milleti,
Türk gücü karşısında,
Olmayan bir ruh ile
Çanakkale sevdasında...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

çanakkale boş değil bunu iyi anla Şiiri

Çanakkalenin ruhu var
Kalbi hep atar
Lazı kürdü çerkezi
Yanyana yatar
Özgür bir vatan için
Canını satar
Bir hilal uğruna güneşler batar
Şehit düşmüş atanin
Yoktu bir aşı
Yokluk içersinde
Verdi savaşı
Buna dayanmazdı
Her sabır taşı
ALLAH,ın yardımıyla
Kazandı savaşı
Bu topraklar boş değil
Bunu iyi anla
Her karış toprağı
Sulandı kanla
Bedeli ödendi
Sayısız canla
Sen şehit oğlusun
Bunu iyi anla

OFLU MENDERES ÇOLAK

Çanakkale Şehitleri Şiiri

Kan kokuyor Çanakkale ,
Sinmiş tepelere ,
Ne kadar yıkanırsa yıkansın
Çıkmaz o koku Çanakkale.

Seyit onbaşının güllesi,
Düşmanın savaş gemisi,
İkisinin çakışma sesleri,
Korkutamaz askerleri.

Gülleler havada,
Askerler karada,
Kanlar denizde,
Şehitler kalbimizde.

Güven BORÇLI

Çanakkale Zaferi Şiiri

Bir haykırışla dünya,
Oynamıştı yerinden.
Ders almıştı milletler,
Türklerin zaferinden.

Tek bir yürek gibiydi,
Trakya, Anadolu.
Asrın şanlı sayfası,
Olmuştu Gelibolu.

Setler çekiliyordu,
İlden Kilitbahire.
Ve boğaz daraldıkça,
Benziyordu nehire.

Ulu bir duvar oldu,
Kıyıda Conkbayırı.
Çözemedi düşmanlar,
Bu zekayı bu sırı.

Yüzen bir efsaneydi,
Nusret Mayın Gemisi.
Oldu tüm tayfasıyla,
Bu Vatanın hamisi.

Askere yatak döşek,
Olmuş iken siperler.
Şanlıydı vatan için,
Vuruşan o neferler.

Vardı koca yürekler,
Silah olmasa bile.
Düşmana cephe dardı,
Türklereyse nafile.

Vatan için verirken,
Türk cengaver el ele.
Onsekiz Mart Onbeşte,
Şahlandı Çanakkale.

Duyuldu her cepheden,
Seyit'in top atışı.
Güç verdi askerlere,
Gemilerin batışı.

Düşüp şehit olurken,
Asker "Kınalı Ali"
Bir sembol oluyordu,
O'nun bu en son hali.

Savaşırken düşmanlar,
Sömürgenler adına.
Vatanını savunan,
Türk erdi muradına.

Birer süngü olmuştu,
Askerlerin bakışı.
Ürkütmüştü düşmanı,
Tepelerden akışı.

Ölmeyi emretmişti,
Bir muzaffer komutan.
Cephede vatan için
Özdeşti bayrak ve kan.

O gün o cephedeki,
Yarbay Mustafa Kemal
Atatürk sayesinde,
Sağlandı bu istiklal.

Bu vatan toprağında,
Şehitlerin kanı var.
Bu kanlarla kovuldu,
Emperyalist canavar.

Kutsaldır bu ülkenin,
Her köşesi, her yanı.
Belgedir buna şanlı,
Çanakkale Destanı.

Harcı kanla karıldı,
Mümtaz Cumhuriyetin.
Çok ağırdır hesabı,
Her bir kötü niyetin.

Böyle büyük zaferler,
Atalardan hediye.
Var olmalı bu yüzden,
Vatanımız Türkiye.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir