Çiçekler Şiiri

Çiçekler Şiiri | çağla demir

Çiçekler

kırmızı,sarı,mavi,beyaz
toplayıp taç yaparız her yaz.
çiçekler bizim dostumuz,
onları koruruz.

sulamakla büyümez çiçekler,
biraz çaba isterler.
çiçekler bizim dostumuz,
onları koruruz.

çağla demir

çiçekler çiçekler ile ilgili şiirler çağla demir eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

4 Mevsim

Dünya dönüyor,
Mevsimler oluşuyor.
Bak işte kış geldi,
Ne güzel kar yağıyar.

İşte ilkbahar geldi,
Çiçekler açıyor.
Güneşde çıkınca ortaya,
Etrafım mis gibi kokuyor.

Yaz gelince güneş,
Yüzünü gösteriyor.
Yükseklerden bize ne güzel gülümsüyor.

Sonbahar geldi,
Yağmur yağıyor.
Etrafı mis gibi,
Toprak kokusu sarıyor.

DERYA UYKUN

Kelebekler

ormanda kelebekler
bahcede kelebekler
hergün uçuşurlar
cıvıl cıvıl renkleriyle
neşe katarlar hayatımıza
1 günlük ömürleriyle
onları öldürmeyelim ki
bizim de neşemiz ölmesin

ceyda tuana aydın

Lâle

Yaratanı hatırlatan
Ne güzel sembolsün lâle
Görene yürek sızlatan
Ne güzel sembolsün lâle

Mavi mi dersin sarı mı?
Beyazın toros karı mı?
Kırmızın alev harı mı?
Ne güzel sembolsün lâle

Bir devre adın verilmiş
Ebruda dal dal serilmiş
Seni sevmeyen yerilmiş
Ne güzel sembolsün lâle

Çiçekler başka sen başka
Görenler gelmez mi aşka
Gönlümde yerin bambaşka
Ne güzel sembolsün lâle

Dünya seninle gülizar
Hiç değmesin sana nazar
Halil yazarsa çok uzar
Ne güzel sembolsün lâle

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Selâm Çiçek Kökleri

Ellerim, ayaklarım,
Buz kesilmiş sanki.
Uzanıp, uyumak istiyorum,
Toprak yatağı gördükçe...
...
Hâfızam;
Sanki han kapısı...
Giren, çıkan belli değil.
Yerleşenler oluyor izinsizce.
Taht kuruyorlar beynime.
Defolun diyorum!
Kahkaha ile gülüyorlar,
Alay ediyorlar benimle...
...
Kazaklarındaki,
Desen korkutuyor beni.
Aynı insanlar gibi,
Omuzlarını dönmüşler bana,
Çaresizim, hap içmek zorunda kalıyorum.
Onlara karşı...
...
Etrafım karanlıklaşıyor,
Uçsuz bucaksız oluyor odam.
Yalnız kalıyorum birden.
Burası gurbetten de acıymış...
...
Öyle yorgunum ki;
Canım demli çay istiyor.
Keşke son zamanlarımda,
Ellerimle demleseydim de,
Doya doya içseydim.
Ah ne olurdu sanki!

Aman Allah'ım!
Nelerden bahsederim ben!
Lâf çarpılıyor suratıma...
Senin gibilerin bekledikleri,
Neler olabilir ki dünyadan,
Yeme, içme, eğlenme, dinlenme...

Ama ne yedim,
Ne içtim,
Ne de eğlendim...
Eğlenceler haram olmuş,
Gülmek yalan olmuş,
Dertler mayam olmuş,
Çile çektim, derbeder oldum,
Hep ağladım.
Günahımı almayın ne olur...

Yakınlardan uzaklara...
Düşünceden, zamana uzanıyor ellerim.
Dakikalarım alt üst oluyor.
Pişmanlıklar daraltıp,
Zerre yapıyor beni...
Genişliyorum birdenbire,
Açıyorum gözlerimi...
Bu bir rüya değil,
Zamanda yolculuk sanki!
Tekrar kapanıyor gözlerim.
Anladım belki ölüm uykusu,
Çok da tatlı...

Her hâlde o an geldi,
Ağzımda su da kalmadı.
Yine başladı,
Midem kazınmaya...
Veren de o alan da o.

Ziyaretçim mi?
Şeytan ha!
Zaten benim gibi bir günahkârın ziyaretine;
Kim gelir ki gelse gelse...
...
Ey karınca!
Sen bari beni terk etme.
Merak etme ör yuvanı!
Ben kıpırdamam.
Bozulmayacak yuvan,
Selâm Çiçek Kökleri...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK