Çiçektir Öğretmenler Şiiri

Çiçektir Öğretmenler Şiiri | ece

Çiçektir Öğretmenler

Biz çiceğiz
Sen çiftçisin öğretmenim
Eğer beni dikmezsen öğretmenim günah senin
Biz öğrenciyiz
Sen öğretmen
Eğer bize öğretmez sen günah senin
Biz çocuğuz
Sen annesin
Eğer bize öğretmez sen günah senin
Canım öğretmenim öğretmenler gününüz kutlu olsun

ece

Çiçektir Öğretmenler şiiri 24 kasım şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Öğretmenler

Ay ışığı parlayınca
O aklıma geliyor
Onsuz kalınca
Yüzüm gülmüyor

Onsuz yaşam sürdürmek
Çok zor çocuklar
Öğretmeninizi üzmeyin
Onun da bir kalbi var

Dünya'daki herkes
Onları çok seviyor
Öğretmenler sayesinde
Tüm yüzler Gülüyor

ÖĞRETMEN bir güneştir
Bizi karanlıktan koruyan
En iyi kişidir
Bu Dünya'da yaşayan

Helin Sever

Herşeyimizdiniz Öğretmenim

Öğrettikçe mutlu olandın
Hep aydınlıktı senin yüzün
Öğrendiğimizde sevinen
Herşeyimizdiniz öğretmenim

Öğretmenim benim herşeyim
Özlenen tek gerçeğim
En mutlu günümde benim
Herşeyimizdiniz öğretmenim

Herşeyinizle annem oldunuz
Üzülünce hemen koştunuz
Dünyalardanda değerliydiniz
Herşeyimizdiniz öğretmenim

Sen beni eğitensin
Bu günlere getirensin
Okuma yazmayı öğretensin
Herşeyimizdiniz öğretmenim

ibrahim BALCI

Canım Öğretmenim

öğretmenim oldun bana her şey
ister anne ister baba
hatta bir dost
aradabi seni üzsek bile
biliriz sen affedersin
bize kızma suçumuz yok
nede olsa bu gün senin günün
mutlu ol
hediye alamasak bile
üzülme nolur
söz veriyoruz yıl sonu
senin günün

gülbahar yalçın

Dünyanın Bütün Çiçeklerini

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin? ve sonra öleceğim.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum.
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları?
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerinde,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek
Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta.
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım.
Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya,

Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın,
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.

Ceyhun Atuf KANSU

Ceyhun Atuf KANSU