Dağların Gülü Şiiri

Dağların Gülü Şiiri | Hasan Hüseyin Bayar

Dağların Gülü

Dağı, ovası, gönlümün yaylası,
Sevgimin bir tanecik menekşesi,
Aç aça bilirsen sev sevebilir isen,
Yeşil yeşil dağların gülü.

Dağları ovası ne güzel havası,
Allı, yeşilli morlu rengi dahası
Menekşe, nergisi , lalesi,
Yüksek yüksek dağların gülü.

Dağları ovası sevgimin havası,
Renk renk açar ne güzel kokusu,
Bol bol oksijeni tertemiz havası,
Baharın yazın süsü dağların gülü.

Dağlar bağlar çiçeklere yurt olur,
Sevenler sevdiklerine seni verir,
Gönlüm sevdiğini arar bulur,
Çiçeklerin güzeli dağların gülü.

Hasan Hüseyinin gönlü güle benzer,
Ormanlar, çayır, çimenler gel eyler,
Kırmızı, sarı, beyaz gülleri sever,
Sevgimin neşesi dağların gülü.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin Bayar

Dağların Gülü eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri çiçeklerle ilgili şiirler çiçek şiirleri Hasan Hüseyin Bayar

Özlem Çiçeği

Bir sabah
Saçlarının kokusunu taşıyan rüzgar
sineme özlem çiçeklerinin
Tohumunu bıraktı.
Deli gönül
Her şeyi büyütür böyle
Gözlerinin renginde
Gönlüm hep seni sevdiyinde
Güller taşırım seninle

RABİA ÇAVĞA

Çiçekler Düş Görür Mü?

Çiçekler gece uyur mu
Onlar da çocuklar gibi
Düş görürler mi anne
Kuşlar gibi kanatlanıp
Uçarlar mı düşlerinde

Çiçekler de benim gibi
Okula giderler mi anne
Öğrenirler mi derslerini
Okula nerede çiçeklerin
Öğretmenleri kim anne

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Çiçekler Çiziyorum

Öğrendim öğreneli
ne işe yaradığını çiçek tozlarının
her yerde onları görüyorum
evde sokakta kırlarda
kedilerin burnunda
gün ışığında

Öğrendim öğreneli
ne işe yaradığını çiçek tozlarının
çiçekler çiziyorum elime ne geçerse
toprağa çiçekler
duvarlara çiçekler
sabaha masaya okul çantasına
önlüklere yakalara eldivenlere

Ne kadar çoğalırsa çiçekler
o kadar çoğalmaz mı çiçek tozları,
konmaz mı üzerlerine ekmeklerin
suların ağaçların yolların,
herkese yetecek kadar
çoğaltmaz mı bütün bunları

Kemal ÖZER

Kemal ÖZER

Gül Destanı

Biliyorum, seni anlatmak zor olacak
Çünkü sen gülsün, gülüm.
Allah seni özene bezene yaratmış
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Seni tatlı diller ile anlatayım
Sazım ile, teller ile anlatayım
Türlü türlü yollar ile anlatayım
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Senin için kaç bahçıvan çalışır
Bahçıvanlar birbiriyle yarışır
Alın teri toprağına karışır
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Rengini gökkuşağından almışsın
Kokunu Cennet-i aladan almışsın
Yedi cihana nam salmışsın
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Kırmızı gül, damarımda kan gibi
Beyaz gül, masumiyet, can gibi
Pembe gül, utangaç, sultan gibi
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Yavrucuğun, açılmamış goncadır
Yaprakların, kelebeğin kanadından incedir
Dikeninde hikmet gizli, nicedir?
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Annemize, güller layık görürüz
Hocamıza, güller layık görürüz
Dikeninle, yaprağınla seni tanır biliriz
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Su ve hava, hem de güneş istersin
Renk renk saksıları, bahçeleri süslersin
Gözümüzü, gönlümüzü, ruhumuzu beslersin
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Damada kız senin ile istenir
Gelinler, kızlar senin ile süslenir
Bülbüller gül dalında beslenir
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Bir demet gül, hasretleri kavuşturur
Bir demet gül, küskünleri barıştırır
Bir demet gül, şevk verir çalıştırır
Çünkü sen gülsün, gülüm.

İlk yolcuyu, güller ile karşılarız
Son yolcuyu, güller ile uğurlarız
Seni her çiçekten üstün tutarız
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Gülüm sana kıyamazlar
Sevmeye, koklamaya doyamazlar
Her bir yere koyamazlar
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Kadınıma gülüm, derim
Kızımın adını Gül koyarım.
Dudaklarını gonca diye,
Yanaklarını gülüm, diye severim.
Çünkü sen gülsün, gülüm.

Gülüm seni kimler hak eder?
Gül kadrini bilen bahçıvan hak eder.
Gül şiiri yaz diyen hoca hak eder.
Bu şiiri düşünüp yazan şair hak eder.
Bu şiiri okuyanlar, dinleyenler hak eder.
Çünkü sen gülsün, gülüm...

Mustafa UZELLİ

MUSTAFA UZELLİ