Dalgıç Şiiri

Dalgıç Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Dalgıç

Dalgıç dalgıç güzel insan
Söyler misin bana
Denizlerin dibinde neler var? ..

Ah o güzel denizaltı dünyasını
Hep kendine saklayacak ne var

Sevgili dalgıç? ..
Lütfen anlat bana da
Denizaltı güllerini
Binbir renkli balıkları
Süngerleri, deniz kızlarını
Denizanalarını, denizaltıları...

Bak anlatmazsan karışmam ha
Tanıyabilmek için o güzel dünyayı
Ben de dalgıç olabilirim o zaman.

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Türkiye Noterler Günü

5 Mayıs, denildi mi bu, noterler günüdür,
Biz, onlar sayesinde emin ve güçlüyüzdür...

Ticari hayatımız, hukuki işlerimiz,
Siz destek olmazsanız bizler yürütemeyiz...

Onlar, sigortamızdır onlar, dostlarımızdır,
Anında iş bitirirler imza mühür tamamdır...

En emin bir şekilde lehimize çalışırlar,
Hile, şer düşünmezler, yararımızadırlar...

Bastıkları mühürle Dünya, onları tanır,
Tüm evrak işlerinde onlar, yardımcımızdır...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Ben Bahçıvanım

Ben bahçıvanım...
Umut ekerim toprağa,
Hasretlerin bitimidir ektiklerim.
Sevmelerin vuslat vaktinde,
Sevgiye namzet namelere açar güllerim.

İş;
Kırılgan yürekler,
Buğulu gözler olunca...
En olmaz zeminler bile gülümser,
Çatal çapama.

Bahçıvanım ben,
Gün ardında gizli sevilere serperim,
En güzel tohumlarımı.
Ve birer buseye döner
En şaşkın ellerde güllerim.
O güller işte...
Ellerimde yetişir
Ve titreyen ellerde,
Lâl olmuş dillerin imdadına yetişir...
Bilirim ben.

Ben bahçıvanım...
Yeni terlemiş,
Tomurcukların bahçıvanıyım.
Tomurcuk ve gül;
Bebek ve çocuk yani!
Ana rahminden geleceğe yol almak gibi.
Bu yüzden belki,
Ben kendimi bilelden beri,
Dala yaprağa
Ve güle hayranım.

Bahçıvanım ben,
Bilirim toprağın analığını,
Suyun cana can katmışlığını,
Bir de güneşin fedakarlığını.
Bu yüzden işte...
Güllerim benim,
Güle yakışır şekilde
Gülerek solarlar.
Ve mutlu anların,
Hüzünlü alanların
Vazgeçilmezi olurlar.

Bahçıvanım ben...
Ateşe, baruta,
Eşkıyaya, hoyrata,
İnadına bahçıvanım...
İşte bundandır ben;
Sevgiye namzet namelerin,
Sevenlerin, özlemlerin,
Hüzünlerin, buğulu gözlerin,
Şefkatin, minik ellerin...
Ben emellerin,
Rengarenk güllerin bahçıvanıyım.
Ben bahçıvanım.
Ben bahçıvanım.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Postacı

İnsanın, dünyanın, yurdun haberini,
ağacın, kuşun, kurdun haberini,
seher vakitlerinde
yahut
gecenin ortasında
taşıdım insanlara yüreğimin çantasında,
şairlik ettim
bir çeşit postacılık yani.
Çocukken postacı olmak isterdim,
şairlik filân yoluyla değil ama
basbaya, sahici postacı.
Renkli kalemlerle çizilirdi bin türlü resim
hep aynı postacının, Nâzımın resmi,
Jül Vernin romanlarıyla coğrafya kitaplarına.
İşte, köpeklerin çektiği kızağı
sürüyorum buzun üzerinde,
Işıldıyor kuzey şafağı
konserve kutularıyla posta
paketlerinde.

Bering boğazını geçiyorum.
Yahut işte bozkırda gölgesinde ağır bulutların
asker mektubu dağıtıp ayran içiyorum.
Yahut da büyük şehrin uğultulu asfaltındayım,
çantamda yazıları yalnız müjdelerin
yalnız umutların.
Yahut çölde, yıldızların altındayım.
Bir küçük kız ateşler içinde hasta.
Kapı çalınıyor gece yarısı:

-posta!
Küçük kızın gözleri açıldı mavi mavi.
Babası yarın akşam dönüyor hapislikten.
O karda kıyamette bendim bulan o evi,
komşu kıza bendim telegrafı getiren.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Oysaki, Türkiyemde postacılık zor sanattır.
Telegraflarda envai türlü acı
mektuplarda satır satır keder taşır
o güzelim memlekette postacı.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Muradıma, Macaristan'da erdim, ellisinde.
Çantamda bahar,
Çantamda Tuna'nın pırıltısıyla
kuş cıvıltısıyla,
taze çimen kokusuyla dolu mektuplar.
Moskova'ya Budapeşte'den,
çocukların çocuklara mektupları.

Çantamda cennet...
Bir zarfın üzeri:
"Memet,
Nâzım Hikmet'in oğlu,
Türkiye"
diye yazılı.
Moskova'da mektupları birer birer
kendim dağıtırım adreslerine.
Yalnız Memedin mektubunu götüremem yerine.
hattâ yollıyamam.

Nâzım'ın oğlu,
haramiler kesmiş yolu,
mektubunu vermezler.

Nâzım HİKMET

Melisa

Spiker

Burası TRT bir Radyosu
Şimdi sırada haberler var
Spikeriniz Jülide Gülizar...

Babam diyor ki:
Biz onların güzel seslerinden
Güzel haberer dinleyerek büyüdük
Sözcüklerin doğru okunuşunu
Onlardan öğrendik

Şimdi nerde o spikerler
Bırakın öğretmeyi
Sözcükleri doğru okumayı
Bilmeyenler var.

Ben de diyorum ki:
Kötülere değil
İyilere özenerek
Belki bir gün
Radyo ya da TV'den
Sizlere seslenen
İyi bir spiker olurum ben de
İsteyince olur insan
Yeter ki yürekten iste.

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ