Denize Özlem Şiiri | Beren Eker
Ey mavi dalgalar
Ey beyaz köpükler
Ey güzel deniz
Neredesin, neredesin
Hasret kaldım gelemiyorum
Seni çok ama çok özlüyorum
Bir fırsat bulup gelsem
O mavi dalgalarında yüzsem
Gelsemde senin olduğun yere
Tadını çıkara çıkara eğlensem
Kumsalda oturupta
Güzelliğini seyretsem
Ey mavi dalgalar
Ey beyaz köpükler
Ey güzel deniz
Neredesin, neredesin
Denize Özlem şiiri doğa ile ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
canım serçem Şiiri
uçarsın havalarda
yetişemem asla sana
sen ne zaman gelirsen yanıma
o zaman sevgimi gösteririm sana
sen benim bitanemsin
dertlerimi paylaştığım bir cantanemsin
ne zaman derdim olsa
hemen uçar dertlerimi dinlersin
elif burkaç
Cam Malzemeler Doğa Dostudur Şiiri
Cam, doğamız için güvenlidir naylondan,
Daha uygun olanı biliyor isen kullan…
Naylon ki karışmıyor toprak içerisine,
Kimyasal olduğundan zarardır nefesine…
Cam hem toprak gibidir kırılır ve dağılır,
Plastik gibi de değil kimyasalları azdır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Canlılar Değişiyor Şiiri
tohum diktim saksıya
çıktı sarı papatya
buğday ektim tarlaya
oldu ekmek soframda
bebekler emekliyor
yürüyüp sonra koşuyor
konuşuyor oynuyor
okulada başlıyor
melek dinçer
Gün Dönümü Şiiri
Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş
Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman
Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım
Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle
Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey
Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen
Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları
Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman
Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu
Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa
Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını
Fatih Mehmet Karaca
Fatih Mehmet KARACA