Doğa Şiiri

Doğa Şiiri | SEMANUR AYDOĞAN

Doğa, şarkısını söylemeye başladı
Yeşillere büründü ormanlar
Mavi elbisesini giydi sevgili deniz

Doğa, ilahisini dilllendirmeye başladı
Çeşit çeşit türde hayvan
Renkli renkli yerde bitki

Doğa, kavuşmak için açtı bağrını
Sevdiğini barındırdı yüzyıllarca
Sevmediğini ezdi geçti bir çırpıda

Doğa, verilen gucleri sahiplendi
Kabul edeni yaşattı sorunsuzca
Resti çekenin, bakmadı gözyaşına

Doğa, sevda yüklü analar gibiydi.
Yeri geldi, merhametini gösterdi
Yeri geldi, kırdı, yıktı, geçirdi.

Doğa, İlah'ın kurduğu eşsiz mekan
Milyonlarca yıldır devam eden hazine
Kim yaşadı, kim yaşıyor, kim yaşayacak?

SEMANUR AYDOĞAN

Doğa Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Doğamız Şiiri

ağacımız var
yaprakları yeşil
dalları gövdesi kahverengi
meyve verir bizlere

güneşimiz var
sarı sarı
güzel bir ısı kaynağı
aynı zamanda ışık kaynağı

çimenlerimiz var
yeşil yeşil
doğayı kaplayayan örtü gibi
çiğ taneleri birikir üstünde

hakan

Gün Dönümü Şiiri

Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş

Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman

Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım

Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle

Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey

Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen

Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları

Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman

Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu

Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa

Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını

Fatih Mehmet Karaca

Fatih Mehmet KARACA

Su Damlasının Macerası Şiiri

Dalgaların üstünde yüzerken
Güneş çıktı karşıma
Birden buharlaştım ben
Gökyüzünde bulut oldum
Bir rüzgar aldı götürdü
Diyar diyar dolaştım ben
Havaların soğumasıyla
Kardan bir adam oldum ben.

ALİ RIZA CEBECİ

Y A Ğ M U R Şiiri

Bugün yine yağmur yağdı
Dağlar taşlar hep ıslandı.
Sebze meyve, çimen çiçek
Bir güzelce sulandı.

Gökyüzünden damlalar
Sicim gibi indiler.
Kaçıştı hep çocuklar
Birer köşeye sindiler.

Biber domates, patlıcan
Beklemişti yana yana.
Bu yağmurla hayat buldu
Su içtiler kana kana.


Mustafa UZELLİ

MUSTAFA UZELLİ