Doğa Adında Bir Ermiş Şiiri

Doğa Adında Bir Ermiş Şiiri | Ali YÜCE

Toprak ana kız doğurmuş
Adını da ağaç koymuş
Yazın giydirmiş onu
Kış gelince soymuş

Nere gitsin nasıl etsin
Şaşırıp kalmış ağaçcık
Hem üşümüş hem ağlamış
Her bir yerleri apaçık

Doğa adında bir ermiş
Ağaçları çok severmiş
Kurmuş gizli tezgahını
Renkler kokular eğirmiş

Kumaş dokumuş ışıktan
Gelinlik kıza giydirmiş
Alıp götürmüş sarayına
Oğlu ile evlendirmiş

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Doğa Adında Bir Ermiş Ali YÜCE Şiirleri Orman haftası Ağaçlar çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Ormanlarımız Şiiri

Ağaç çiçek dal yaprak
Böylelikle ormanlar oluşacak
Bizler sahip çıkarak
Oksijenimiz hiç azalmayacak

Kâğıtlarımız kalemlerimiz
Ormanlar sayesinde oluştu
Kuraklık yaşamıyorsak
Ormanlar sayesinde kurtuldu

Ormanlarımıza sahip çıkmalıyız
Onları korumalıyız
Her orman haftasında
Fidan dikmeyi unutmamalıyız

Ormanlarımızla beraber
Mutluca yaşayalım
Oksijeni dert etmeyerek
Rahatça nefes alalım

Sıla öykü singin

Çam Ağacıyla Dertleşme Şiiri

Dertleştim bir ulu çam ağacıyla
Yaşlandım yetmişten gün aldım dedi
Toprağı gösterip güldü acıyla
Vefasız kullardan bunaldım dedi

Yıllarca kahrını çektim sizlerin
Gövdeme kazındı çile izlerim
Güneşten kaçsanız yine gizlerim
Sizleri koynuma ben aldım dedi

Dalımı kestiniz acı verdiniz
Hamaklar astınız sefa sürdünüz
İdam sehpaları gibi gördünüz
Sizin yüzünüzden can aldım dedi

Cahilin elinden her gün ölürken
Kamilin elinden fidan olurken
Toprağa faydamı hani bilirken
Seversiniz sandım yanıldım dedi

Bina yapmak için gezip baktınız
Durup düşünmeden kibrit çaktınız
Bir çok kardeşime kıyıp yaktınız
Bende onlar ile yanandım dedi

Sayenizde artık çıplak köklerim
Kozağım kalmamış gayrı teklerim
Kuruyan gövdemle sonum beklerim
Bazen de baltayla sınandım dedi

Bak Hürdemi bir bir anlat bunları
Bu gidişle felakettir sonları
Yaratsınlar yeni çam ormanları
Yıllarca onlara canandım dedi

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Küçük Ağaç Şiiri

Parkta küçük bir ağaç var,
GECE yarısı gelmiş
Oturmuş yerine.

yalnız küçük kuşlar tanıyor onu,
Anne gibi oturuyorlar
Sıcacık dizlerinde.

Güneş geç doğacak olsa,
Küçük ağaç,
Küçük saçlarından tutup getiriyor.

Çocukların üstüne
Kim yağdırıyor sanıyorsunuz,
Güzellik yağmurunu.

Parkta küçük bir ağaç var,
Biz uyurken geceleri
Hep bizi düşünüyor.

MUHAMMET JİYAN ALTIN

Ormanını Yakma Ey İnsanlık Şiiri

Yakan biz değil miyiz de alınıyorsun?
İnsanlık, deyince de şahsıma kızıyorsun…

İnsanlığımız gafil, şahsım dâhil oluyor,
Turist orman gezmiyor müze için geliyor…

Elimizde sigara ormanda dolaşırız,
Umursanmadığından izmarit fırlatırız…

Şişelerimiz yere fırlatılıp kırılır,
Cam kırıklarımızı toplayanı var mıdır?

Orman yangınlarının sebebi “biz” kaynaklı,
Hem de yüzde yüz iken hiç mi laf yazmamalı?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK