Doğanın Güzelliği Şiiri

Doğanın Güzelliği Şiiri | BERFİN GÜL ÖNGELEN

doğadaki hayvanlar
ne yapıyor acaba
ben bilmiyorum ama
tahmin ediyorum galiba

mesela kuşlar
ötüyor şimdi havada
aslanlar mı
yiyecek arıyorlar çayırda

BERFİN GÜL ÖNGELEN

Doğanın Güzelliği Şiiri Doğa Şiirleri Doğa ile ilgili şiirler BERFİN GÜL ÖNGELEN

Bitkiler Şiiri

Bitkiler oluşuyor
Kök gövde ve yapraktan.
Kanarak su içerler
Kökleriyle topraktan.

Çiçekler renk renk olur
Ağaçlarsa kocaman.
Çimler yumuşacıktır
Yemyeşildir her zaman

İsmail Malatya

Doğaya Şiiri

Doğaya bakarsam aşık olurum
Doğayı seversem maşuk olurum
Doğayı korursam ışık olurum
Aşık maşuk ışık doğa değil mi

Doğaya kulak as biraz sevgi ver
Aşkın çilesini çektiğimiz yer
Nefes aldığımız verdiğimiz yer
Bizim için nefes doğa değil mi

Doğaya zulmeden kendine eder
Yaşam kaynağını dibinden budar
Kendisi yok olup ortadan gider
Her zaman kalıcı doğa değil mi

Doğa verir sana ekmek aşını
Üstünde görürsün her bir işini
Zulmeden belaya sokar başını
Doğayla barışan güler değil mi

Doğa da kurala uyan kazanır
Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır
Herkes kendisini çok güçlü sanır
Doğa hepimizden güçlü değil mi

Yeri göğü insan kirletmiş neden
Ozon tabakası delinmiş birden
Buna sebep olmuş uzaya giden
Dünya da sıcaklık artar değil mi

Kuzey de sıcaktan buzul eridi
Eskiden doğal bir düzen varidi
Ozon tabakası delinmiş miydi
Fazla ışın kanser yapar değil mi

Herkes ne yaparsa kendine yapar
İnsanlar yolundan ne çabuk sapar
Şu kara toprak da çok insan yatar
Doğa çok güçlüdür doğru değil mi

Erol Duran

Nilay KEMEÇ

Ağacın Dileği Şiiri

Hep sustum anlatmadım, hiç kimseye derdimi,
Feda ettim insan ve doğa için kendimi,

İnsanlar dallarıma asıp dilek tuttular,
Ağacın dileğini, sormayı unuttular,

Köklerimle sıkıca, bağlıyımdır toprağa,
Faydalıyım doğaya, ta gövdeden yaprağa,

Hiç sakınmadan sundum, isteyene meyvemi,
Duruşum değiştirir, dünyayı ve çevremi,

Kucak açtım bir kuşa, garip yuvası oldum,
Güz geldi dallarımla, sarardım ve de soldum,

Asırlık çınar olup, tarihe ışık tuttum,
Bahar gelecek diye, hep kendimi avuttum,

Çocukça dallarımda, oynayıp hopladılar,
Dallarımdan meyvemi, sormadan topladılar,

Uzandım dallarımla, yerlere ve göklere,
Gölgemle ortak oldum, güzel hoş sohbetlere,

Yıkılmadım dik durdum, kasırga ve yellere,
Gocunmadan odunum, evlere hanelere,

Nefesim değiştirir, dünyanın havasını,
Hep içimde yaşadım, yangınların yasını,

Kor olup ateş olup, kendi içimde yandım,
Toprak ve küllerimden, hep yeniden uyandım

Süsledim tüm ormanı; zeytin, çınar, ıhlamur,
Defter oldum kalitem, birinci sınıf hamur,

Köklerimle durdurdum, erozyonu, toprağı,
Ben, canlı dünyasının, sessiz sakin ortağı,

Öğrenci çantasını süsleyen dost bir kitap,
Beklemedim kimseden, güzel bir söz ve hitap,

Çeşidim çoktur; meşe, gürgen, palamut, kayın,
Ben canlıyım, canımın yandığını anlayın,
Lütfen, dallarımı ve kollarımı kırmayın,
Yalnız, her ağaçta bu sözleri hatırlayın.

Ramazan YILDIZ

Doğayı Sev Çiçek Koparma Yazmışlar Ama Şiiri

Doğa, bırakılmadı her bir ağaç kesildi,
Ne çayır ne çimen ne de ot, tüm yok edildi...

Şimdi tüm her yer beton yürümesi çok kolay(!),
Dökülen yaprak da yok çekesin gelir halay(!)...

Sorun ayyuka çıkar yağmur yağdığı zaman,
Her yeri su, sel basar vermediğinden aman...

Zararın ki çok yüksek hiç dindirilmez hâlde,
Su, dersen emilmez dert, çok acı şekilde...

Bodrum katlarımız var kısa devreler yapar,
Sigortan varsa öder sigortasızlar yanar...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk