Dünya Çocuklar Günü Şiiri | RABİA aksel
Dünya Çocuklar Günü
BUGÜN DÜNYA ÇOCUKLAR GÜNÜ
HAYDİ KALKIN ÇOCUKLAR
KENDİMİZ İÇİN BİRŞEYLER YAPALIM
DÜNYADA BARIŞ SALAYALIM
SUSSUN ARTIK SİLAHLAR
ÖLMESİN MASUM ÇOCUKLAR
AĞLAMASIN ANA BABALAR
BUGÜN DÜNYA ÇOCUKLAR GÜNÜ
Dünya Çocuklar Günü Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Dünya Çocuklar Günü Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Çocuklar Günü Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Karma Çocuk Şiirleri
Evrensel Kardeş
Tarar saçlarını
Örer anam
Bütün çocukların
Anası anam
Kucaklar babam
Şu koca dünyayı
Bütün çocukların
Babası babam
Çarpar yüreğim
Bütün göğüslerde
En uzak ülkenin
Komşusuyum ben
Haydi artık
Doğsun güneş
Batsın karanlık
Bütün çocukların
Kardeşiyim ben
Ali YÜCE
Ali YÜCE
Bir Dünya Bırakın
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele, el ele verin çocuklar.
Bir vatan bırakın biz çocuklara
Islanmış olmasın göz yaşlarıyla.
Bir bahçe bırakın biz çocuklara
Göklerde yer açın uçurtmalara.
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele, el ele verin çocuklar.
Bir barış bırakın biz çocuklara
Ulaşsın şarkımız güneşe ve aya.
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele, el ele verin çocuklar.
Bir dünya bırakın biz çocuklara
Yazalım üstüne sevgili dünya
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele, el ele verin çocuklar.
Adnan ÇAKMAKÇIOĞLU
Adnan ÇAKMAKÇIOĞLU
Olmaca
Ben çocuk olsaydım eğer
Kav çakmak satardım
Bulut amcalara
Pamuk şekeri alırdım yerine
Patlamış mısır alırdım
Ben çiçek olsaydım eğer
Hiç saksı giymezdim ayağıma
Ödünç kanat alırdım
Güvercin teyzemden
Barış uçardım üstünüze
Ben ırmak olsaydım eğer
Altıma saklamazdım ayaklarımı
Öyle yaklaşmazdım denize
Düşmana yaklaşır gibi
Sürüne sürüne
Ben tüfek olsaydım eğer
Patlamazdım kimsenin üstüne
Bir tetiğimden utanırdım
Bir de eğri parmağından
İnsan amcaların
Ali YÜCE
Ali YÜCE
Hayatın Dörte Biri 18. Yaş
Hayatın dörte biri 18. yaş
48. YAŞ
18 yaş, hayatın dörtte biri.
Tehlikeli bölge yaklaşılamaz..
Arka plandadır ailenin yeri
Tozpembe dışında renk, algılanmaz.
Kaçınılamaz kuşak çatışması
En sonunda kopar, gerilen ipler.
Çizgisinden çıkar, hayat rotası
Sahte hamisidir acayip tipler...
Neler bekliyordu gücünü, neler!
Kendi suyu çıkar, taşın yerine
Nerde o cananın, o canın cevher
Ayaktır, paspastır başın yerine
18 yaş; gönül pek hırçınlaşır.
Yetmişinde belki az olgunlaşır.
Haliyle neslinin genini taşır.
İlimle, imanla öze ulaşır.
En çok bugün lazım ona aile
Kurban olmasın meçhulü faile
Fayda etmez sonra dualar bile.
Devam edecektir kabrinde çile
Orhan Afacan
ORHAN AFACAN