Dünya Als Günü 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya ALS günü her 21 Haziran,
Ağır bir hastalık ki çok yaşamı azaltan…
Orta yaş ve üstünde daha çok erkeklerde,
Ya da tespit edilen bilgiler hep bu yönde…
Kaslarda seğirme var ağrı ve kramplarla,
Konuşma bozukluğu, ağlama ve gülmelerle…
ALS denilen şey yanıt vermez bir sorun,
Farkındalık gününde sen de tepkide bulun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Als Günü 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sağlık ve Tıp Konulu Şiirler
Dünya Alzheimer Günü Şiiri
Sağlıklıyız desek de yarın yaşlanacağız,
Günlük olayları hatırlayamayacağız...
Genç ölümleri az bu yüzden yıpranıyoruz,
Beklenmedik hâllerle sık karşılaşıyoruz...
Alzheimer, bir hastalık bunama deniliyor,
Henüz tedavisi yok sebebi bilinmiyor...
Kâh unutkanlık olur kâh huzursuzluk yapar,
Kâh hiç tanıyamama kâh diğer bozukluklar...
Şimdiden bir önlem al dengeli beslenmeyle,
Sorun varsa yavaşlat her tür egzersizlerinle...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Depresyon Günü 2 Şiiri
Depresyon, bir hastalık kabul edebilirsen,
Ya da yaşantı tarzı; hiç fark edemediysen…
Genelde fark edilmez olumsuzluklarımız,
Davranış bozukluğu ya da yanlışlarımız…
Çünkü dertler, kederler yok denilecek kadar,
Ruha hapsettiğinde sana verse de zarar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Sağlık Günü 2 Şiiri
Dünya Sağlık Örgütü, bizleri düşünmekte,
Sıhhat bulmamız için kural geliştirmekte...
Sağlık, ömür sürdürmek, işlerini yürütmek,
Sağlık neşeli olmak, sağlık tat almak demek...
Resmî ya da sivilde, çalışmaları vardır,
Ulusal ve yöresel her durumda...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Koah Günü 12 Şiiri
Gel, KOAH’ı tanı akciğer hastalığını,
Yaşamazsan bilmezsin bu nefes darlığını…
Akciğer hastalığı tedavisi mümkündür,
Sebepler kalkar ise sıhhatin öngörülür…
Kuralları da var ki mutlak uyman şarttır,
Şahsımız canlı örnek anlayış muhakkaktır…
Bize KOAH, denildi üniversitelilerde,
Özel yerlerde ve devlet hastanelerinde…
Her doktor teşhis etmiş aksi söylenmiyordu,
Yaşantın bu şekil değişmez, deniliyordu…
Raporlarımız vardı ilaçlar da fazlaydı,
Randıman yok gibiydi görenler acırlardı…
Nefes alamıyorduk, adım atamıyorduk,
Ölümle iç içeydik ve uyuyamıyorduk…
Dinmeyen öksürükler tıkanmış nefes vardı,
Üşütme korkusundan şahsım yıkanamazdı…
Toz çeşitleri dâhil, ağır ilaçlar aldık,
Haplarla havalarla denilenleri yaptık…
Spor, dersen unutmadık en basitinden yaptık,
Nefes egzersizleri düşünüp uyguladık…
Zamanla yol yürüdük artırdıkça artırdık,
Günde üç dört bin adım yola kadar uzandık…
Şifalar da kullandık vücudu destekledik,
Keçiboynuzu suyu demledik ve de içtik…
Reishiler de dâhil bal polenleri kattık,
Ad veremediğimiz çok şeyi uyguladık…
Kalın kalın giyindik maskelerle uyuduk,
Aşıları vurunduk, tüm kurallara uyduk…
Rab’den ümit kesmedik kurallar düzenledik,
On yıl gibi sürede farkındalık edindik…
KOAH, gerilemişti astımım azalmıştı,
Astımdan da aşağı nefesler açılmıştı…
Sadece öksürükler sabah kalktığımızda,
Ağır terlemelerle göğsüm rahatlamada…
Sonra, dediler yoktur, işi atlatmışsındır,
KOAH’ın kalmamıştır takdire şayansındır…
Ne sigaram ne içkim ne kahve ortamım var,
KOAH, kalmamıştı terk edilmişti ilaçlar…
Kalın da giymiyoruz giysilerim inceldi,
Darısı başınıza, bilinç KOAH’ı sildi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK