Dünya Çocuk Günü 4 Şiiri

Dünya Çocuk Günü 4 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Dünya Çocuk Günü 4

Önce eğitim, gerek büyüyünceye kadar,
Dert sıkıntı çekip de vermesin diye zarar…

Aynı anda korumak ve yetiştirmek gerek,
Duruş sağlandığında kollamak gerekecek…

Bu yüzden çocuk günü çocuklarımın günü,
Uluslararası çocuk hakları günü…

Dünya’da 20 Kasım, bizlerde Ekim ayı,
İlk pazartesidir bu farkındalık ayı…

Duyarlılık geliştir tüm çocuklarımıza,
İlgi göster ve katıl farkındalıklarımıza…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Dünya Çocuk Günü 4 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Dünya Çocuk Günü 7

Ekim’de ilk pazartesi dünya çocuk günü,
Yarınlarımızın, çocuklarımızın günü…

Çocuk günü gül günü çiçeklerin pazarı,
Onlar oluşturacak yarını yarınları…

Yarının büyükleri mutluluk kaynakları,
Kahramanları, dik duruşlu şahısları…

Yarının doktorları, anne ve babaları,
Mühendislerimizdir dünya çocukları…

Sağlık sıhhat verelim ilim bilim ve dinle,
Sevelim koruyalım her türlü destek ile
Onları yükseltelim eğitim öğretimle…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çocuk

Ben çocuğum,
uçmayı ister eğlenirim,
hayal kurar,
oyun oynarım.

Horoz şeker yer,
o yana bu yana zıplarım,
saklambaç oynarım,
büyüsem de çocuğum.

Fatih Yılmaz

Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular

Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar

Tayfun TALİPOĞLU

Tayfun TALİPOĞLU

Sen Oku Çocuk

dokun defterine kitabını çocuk
tertemiz elin ile yüreğin ile
koş sokaklarda çocuk
gülümseyen gözlerin ile
dersin bitince çık sokağa oyun oyna
sakın kızma kimseye
çevren sana ait değilse
sen oku çevreyi değiştir
ama oku
sen gönüllerden uzak olma
gönüllere yakın ol
sev insanları sadece sev çocuk
masalda olsa sakın gemilere binip gitme
sen tertemiz et dünyayı
sen oku çocuk
ellerin cebinde gezinme
ellerin gönüllere dokunsun
sevgiden izler bırak çocuk
dereleri tepeleri aş
ama gönülleri aşma çocuk
hem yaz hem düşün
hemde oku çocuk

Mehmet Aluç

Mehmet Aluç