Dünya Kadınlar Günü 12 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Kadınlar Günü 12
Kadın, var olmak demek yürekli bedenlerde,
Ya da hiç yok olmamak nefisler pençesinde…
Kadın, artı puan bir gen şifresi içinde,
Kodlamalarımızla sevgi düşüncesinde…
Kadın, ulvi bir değer paralel evrenlerde,
Mekân fırtınasında yaşam çekmecesinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Kadınlar Günü 12 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Kadınlar Günü 12 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Kadınlar Günü 12 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dünya Kadınlar Günü Şiirleri
8 Mart Dünya Kadınlar Günü
8 Mart Dünya Kadınlar Günü
Merhametin gülleri, kadın fedakâr insan,
Hakları ölçülemez, yüreklerde kahraman...
8 Mart deniliyor, bu onlara yetmeyecek,
8000 Mart'ta olsa, saygın eksilmeyecek...
Kadın bir ana onlar bizim meleklerimiz,
Taç dahi yapsan mutlak eğitimcilerimiz...
Tüm kadınlar eşittir, mana benliklerimiz,
Kalpleri incitilmez, onlar ruh vesilemiz...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Anadolu Köylü Kadını
Güneş doğmadan kalkar süt sağar, yoğurt yapar,
Bağ ve bahçe demeden sebze ve meyve toplar…
Biz, derin uykudayken o ha bire çalışır,
Sabırsızlık tanımaz sadakatle yaklaşır…
Ne boş vakti olur ne de zamanı kalır,
Ne süslenmeyi bilir ne de havası vardır…
Çift çubukla uğraşır çoluk çocuğa bakar,
Para pul biriktirmez, Rab rızasıyla yaşar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Kadınlar Günü 11
Aklı yok zannedildi kadınların ve kızın,
Eve hapsedildi fikri ile akılsızın…
Denildi, okumasın kötü yola düşecek,
Denildi, konuşmasın sesi işitilecek…
İtildikçe itildi kapı arkalarına,
Azarlandı dövüldü gafil yalanlarına…
Daha yaşı gelmeden para ile satıldı,
Tasması olmasa da kölelik yaptırıldı…
Sokaktan geçemedi laf atanlarım vardı,
Gülümsediğinden kahpe gözüyle bakıldı…
Dişiydi bağışlanamadı hep aşağılandı,
İftiralar atıldı, öldürüldü yakıldı…
Oysa kadın yüceydi çocuk doğuran oydu,
Eve düzen sağlayan düşünceler onundu…
O, hep dik duruşluydu onurlu şerefliydi,
Erkeği ve kadını eğitip büyütendi…
Vatana ve millete asker yetiştirendi,
İlmi ve adaleti aşılayan kimseydi…
O, daima hocaydı çocuklar karşısında,
Edep, ahlak, din sağlayan Rab rızasında…
Kadın evde olmasa huzur erir giderdi,
Kadın hep münevverdi o, evin direğiydi…
Evin güzelliğiydi neşe kaynağıydı,
Kocasının desteği başının da tacıydı…
Bırak dövülmesini o incitilemezdi,
Ardında bir Rab vardı onun tesellisiydi…
İsterse çalışırdı hâkim olabilirdi,
Ya da bir öğretmen olup eğitebilirdi…
İsterse hiç çalışmaz ev kadını kalırdı,
Çoluk çocuk işlerini tastamam yapardı…
Ev kadını da olsa hak isteyebilirdi,
Çocuğa bakma dâhil görevleri değildi…
Çünkü saygısı vardı ücret istemiyordu,
Rab rızası da vardı gönüllü oluyordu…
Kadın, hep akıllıydı kadın hep dikkatliydi,
Yanlışı sevmiyordu fikri hep en iyiydi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadın Hakları Günü
Bu yeni bir şey değil, kadın hep eziliyor,
Eksiklikler bitmiyor, bu yüzden yoruluyor...
Tüm işler bitti derken, akşam koca dırdırı,
Dinlemese hiç olmaz, lâfla, sözle saldırı...
Yardım edeni yoktur, her iş onun elinde,
Çocuğuna fedakâr, eşinin de emrinde...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk