Dünya Yaşlılar Günü 4 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İnsan için hep böyle; yaşlanır ve gideriz,
İnsanlığın içinden bilinmeze geçeriz…
Bazen, derler kurtuldu yük olmadan ayrıldı,
Bazen umursamazlar derler çok yaşamıştı…
Ne derlerse desinler yaşlılar onurumuz,
Bizden hürmet bekleyen onlar ibret dostumuz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Yaşlılar Günü 4 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yaşlılara Saygı Haftası Şiirleri
Dünya Yaşlılar Günü 7 Şiiri
1 Ekim tarihleri yaşlıların günüdür,
Yaşlı deyip de geçme bu kul özgünlüğüdür…
İtmeyelim onları toplumun kıyısına,
Hor görmek de hoş değil yaşlılık hatırına…
Bilinçle yaşayalım şuur ile dolalım,
Yaşlıların gününde artık mutlu olalım…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Yaşlılar Günü Şiiri
İşte yine bir ekim, yaşlılar hatırlandı,
En evveline göre herkes daha yaşlandı...
Bugün yaşlılar günü onur duy ve hatırla,
Geçmişi sorgula üzülüp de yorulma...
Yaşlılar bağlantımız değerlerimiz için,
İhtiyar olsan dahi hiç üzülmemelisin...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Yaşlılar Haftası 6 Şiiri
18-24 Mart geldi mi anlaşılır,
Yüreklerde bir bilinç yaşlılarım anılır…
Onlar ince kişiler hep hassas kişilikler,
Üzgün kırgın hâldeler alıngan düşünceliler…
Çünkü ecel yaklaşmış kuvvet, dersen azalmış,
Ümit zaten tükenmiş hâlleri pek kalmamış…
Onlar yetiştirenler onlar baş tacımız,
Onları sevmeliyiz onları saymalıyız…
Farkındalık da gerek duyarlılık da lazım,
Yarın yaşlanacağız bilinç şuur alalım…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Emekli Memur Şiiri
Yirmi beş yıldır,verilen şu hizmet
Tükendi ömür enerjisi medet.
Nihayet bizlere de oldu kısmet,
Emekli oldum,hürriyeti buldum.
Devlet hizmetini ben kutsal bildim,
Fazlasıyla, hakça görev verdim;
Öz verim ile bugünlere erdim
Emekli oldum huzur, neşe buldum.
Kalmadı artık amir ve buyruk,
Büroda kaldı o bütün yamuklar
Memurun kalbi, zamları sayıklar
Emekli oldum kenar köşe buldum.
Artık "Allah var" kalmadı hiç kaygı
Devlet'ten maaş, toplumdan bir saygı
Tutkularım, ne Euro nede Dolar'dır.
Emekli oldum, eşi dostu buldum.
Şu duygularım, hep kendi açımdan
Tüm emekliler belli ak saçından
Yaşamı tuttum, son defa ucundan
Emekli oldum çok tanışı buldum.
Emekli memur toplumun kibarı
Saygınlığı bir kültür itibarı
Devletimizin medarı iftiharı
Emekli oldum elli yaşı buldum.
Aktivitemiz gelmesin nazara
İlham veririz, bizler her yazara
Emekliliğim, aslında kazara
Emekli oldum sakin başı buldum.
Emekli memur, nihayet insandır.
Sosyal yaşamda onlarda bir candır
Huzurlu yaşam hakları, hep vardır
Emekli oldum, zinde başı buldum
Rüzgar gülünde döndü hayat çarkı
Dikkatli bakan bende görür farkı
O randevuya, her an veda vakti;
Emekli oldum şimdi hazır oldum.
Her emeklinin seyahati boldur;
Sıhhat reçetesi yörüdüğü yoldur.
Hayat bahçesi sümbül ile güldür
Emekli oldum yazar çizer oldum.
Güler yüzlüdür emekli çehremiz
Örnek ve olgun olduk biz hepimiz;
Halka danışma bürosu kapımız
Emekli olduk, daha aktif olduk...
Emeklilerin, pek çoğu çalışır
Çalışmayanlar kahve'ye sıvışır;
Zaman öldürüp, masada yılışır
Emekli olduk hayretlerle dolduk...
Dönüştürülür her şekle löp hamur,
Oysa işlemez taşa yağsa yağmur
Olamaz hiç kimse, tam dört başı mamur
Emekli oldum pek çok farkı bulduk...
Bütün kışların ilkbaharı vardır
Her çilenin bin felahı vardır;
Emeklinin zinde dimeği vardır.
Emekli oldum sözde özü buldum...
Söz kalıbında benim duygularım
Simit gibi ölçülü uykularım
Her başarıyı yürekten kutlarım.
Emekli oldum zinde özü buldum...
Yapmam hayatta kimseye sansasyon
Etkileyince benide enflasyon
Nefretim olur siyasi pozisyon
Emekli oldum gerçek yüzü buldum
İş dünyam başlı başına hatıra,
Döksem kaleme sığmaz bin satıra
Tanrım hep güvenli yere götüre
Emekli oldum gerçek özü buldum...
En aktif görevim çarşı pazarlık
Görevi simgeleyen şu yazarlık
Emekliye Maaşallah'tan nazarlık
Emekli oldum, Bekir şair oldun.
Bekir DERELİ
Editör