F A R E L E R Şiiri | MUSTAFA UZELLİ
İşe gitmez, güce gitmez
Gece olur hala yatmaz
Ramazanda oruç tutmaz
Başa bela şu fareler.
Bazen mutfağa dalar
Ekmek çalar, peynir çalar
Un çuvalını da deler
Başa bela şu fareler.
Elin ile tutamazsın
Tabancayla vuramazsın
Farelerden kaçamazsın
Başa bela şu fareler.
Tarlası yok, bahçesi yok
Hesabı yok, borcu yok
MUSTAFA gibi derdi yok
Başa bela şu fareler.
Mustafa UZELLİ
Fareler şiiri hayvanlarla ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Hayvanlar Da Ömürlerini Sürdürebilmeli Şiiri
Sanki hakları yok da sanki kul değiller de,
Sanki yenilecekler hep içilecekler de...
Var ki bencilliğimiz dindirilemez hâlde,
Kötü gözler ters bakar hayvanlar üzerinde...
Ömür sürdüremezler yaşamlar tehlikede,
İnsan enselerinde acı var yüreklerinde...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Acilen Hayvan Hakları Kanunu Çıkarılmalı 12 Şiiri
Kurtarma rezaleti, kedi motora girmiş,
Yardım bahanesinde vicdan düşünülmemiş...
Kurtarma denilen şey kabaca ve hoyratça,
Arka bacağı kopmuş, yapılanlar ahmakça...
Sen aracı kurtardın, motoru temizledin,
İşlediğin kul hakkı, affedilmeyeceksin...
Rab'bim dinlenilmiş, hak hesap edilmemiş,
Mahşer gününe kalmış, büyük günah işlenmiş...
Sabır, vicdan lazımdı, tecrübe gerekirdi,
Bu kadar zorlanılmaz, merhamet emredildi...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Küçük İstavrit Şiiri
Küçük istavrit yiyecek bir şey sanıp
hızla atıldı çapariye
Önce müthiş bir acı duydu dudağında Gümbür gümbür
oldu yüreği
Sonra hızla çekildi yukarıya
Aslında hep merak etmişti
Denizlerin üstünü Neye benzerdi acep gökyüzü
Bir yanda büyük bir merak
Bir yanda ölüm korkusu
`Dudağı yanıklar` denir, şanslıdır onlar
Hani görüp de gökyüzünü, insani
Oltadan son anda kurtulanlar
Ne çare balıkçının parmakları
Hoyratça kavradı onu
Küçük istavrit anladı yolun sonu
Koca denizlere sığamazdı yüreği
Oysa simdi yüzerken
Küçücük yeşil leğende
Cansız uzanıvermiş dostlarına
Değiyordu minik yüreği
insanlar gelip geçtiler önünden
Bir kedi yalanarak baktı gözünün içine
Yavaşça karardı dünya
Başı da dönüyordu
Son bir kez düşündü derin maviyi
Beyaz mercanı bir de yeşil yosunu
işte tam o sırada eğilip aldım onu
Yürüdüm deniz kenarına
Bir öpücük kondurdum başına
iki damla göz yaşından ibaret
Sade bir törenle saldım denizin sularına
Bir an öylece bakakaldı
Sonra sevinçle dibe daldı
Gitti, tüm kederimi söküp atarak
Teşekkürü de ihmal etmemişti
Birkaç değerli pulunu elime avuçlarıma bırakarak
Balıkçı ve kedi şaşkın baktılar yüzüme
Sorar gibiydiler, neden yaptın bunu diye
`BİR GÜN` dedim `BULURSAM KENDİMİ
YEŞİL LEĞENDEKİ KÜÇÜK İSTAVRİT KADAR ÇARESİZ
Serdar Sıralar
ZEYNEP ÇİÇEK
Bülbül Şiiri
Sevgin vardır güle karşı
Ahu zarın ondan bülbül
Atarlarsa sana taşı
Sonra nere konan bülbül
Sen öttükçe gül açılır
Gülden mis koku saçılır
Bırakıp nere kaçılır?
Gülşen sana vatan bülbül
Gider gelirsin kaç kere
Çırpınıp durma boş yere
Müebbetliksin güllere
Yazılmış ki ferman bülbül
Vazgeçmen zor bu hevesten
Ömür sayılı nefesten
Salıvermezler kafesten
Dilesen de aman bülbül
Halil de sen gibi dertli
Bekler durur ahreti
Size meyil yok şimdi
Devir ahir zaman bülbül
HALİL MANUŞ
Halil MANUŞ