Fatih'in Rüyası Şiiri

Fatih'in Rüyası Şiiri | Serhat Çalışkan

Fatih'in Rüyası

Yıl bindörtyüzkırkaltı,
Osmanlı sarayında toy bir delikanlı
O sabah heyecanla uyandı
Kanter içinde kalmıştı.
Hemen hocasına koştu
Hocası çoktan uyanmış,
Sanki delikanlının geleceğini
Kuşlardan haber almış.

'Otur Mehmet' dedi,soluklan hele
'Aman hocam bir anlatayım
Ruyamı hayra yorki; huzur bulayım'
Nasıl bir rüya imiş bu?
Sanki almış senin aklını

Başladı Mehmet anlatmaya;
Rüyamda dedi,büyük bir ordu
Deniz savaşını,karadan aldı.
Konstantinapolis denen şehrin rumları,
Latin külahından,üstün kıldı sarığı.
Ve lakin dayandık şehrin kapısına,
Ulubatlı bir genç, öldü bayrak aşkına.

Fatih adını takmışlar bana
Bir çağ kapanmış,meğer o anda.
Derken yıllar geçmiş,yüzyıllar,
Sahip çıkmış bu şehre evladı Türkler
Büyümüş,kocaman bir vatan olmuş
Şimdi Konstantinapolis ya adı,
İstanbul demiş ona,Türkün evladı
İşte böyle hocam,hayırmı,şermi?

Gözyaşları içinde dinledi Akşemseddin
Evlat dedi,hiç durma
İstanbulun fethidir,rüyanda gördüğün

Yedi yıl sonra,bindörtyüzelliüç
Oldu rüyadakinden bile daha güç,
Orta çağı kapatan bu büyük savaş
Sonsuza dek
Türkün alnında gururdur
Gözlerinde yaş.

Serhat Çalışkan

Serhat Çalışkan

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Evliya Çelebi

Dünyanın dört bir yanını
Gezdi Evliya Çelebi
Hem bu yerlerin planını
Çizdi Evliya Çelebi

Hazırdı her an sefere
Demezdi "orası nere? "
Her gördüğünü deftere
Yazdı Evliya Çelebi

Belki ilktir böyle çıkan
Ne prens kaldı ne Hakan
Sanki dış dünyaya bakan
Gözdü Evliya Çelebi

Seyahat olunca nasip
Ülke, şehir, köyler gezip
Gizli kapaklı demeyip
Çözdü Evliya Çelebi

Artık tüm dünya bilecek
Öyle ki; gelmiş, gelecek...
Her an takip edilecek
İzdi Evliya Çelebi

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Dedem Korkut

Ulu bir çınardır, dikilir barkım
Tarih sahnesinde, bilinir farkım
Rabbe niyazımla, silinir çarkım
Şarkımız Dedemden, bolumuz olsun

Ne nefesim yeter, ne de sözlerim
Kifayet göstermez, çare çözlerim
Ben benden geçerken, yine özlerim
Çarkımız Korkutdan, dolumuz olsun...

Damıtırım seni, korkularımdan
Çileyle geçerim, sorgularımdan
Kalbim ki sustadır, vurgularımdan
Farkımız Başımdan, yolumuz olsun

Ölüm! Öz kardeşim, ahı sondadır
Gerçeklerim ben de, gizlim ondadır
Ötüken yaylam da, özüm kondadır
Barkımız Buğumdan, kolumuz olsun


ŞİİR PERİSİ / 4 NİSAN 2005
Orkun Işık

Orkun Işık

Hacı Bektaş'ı Velî 2

1216, Nişabur'da doğmuştur,
Asıl adı Mehmet ve şanı Bektaş olmuştur...

Hüseyin'in soyundan şecereli seyittir,
Bektaşî tarikatı onu, rehber seçmiştir...

Kırşehir'e yerleşmiş, görüşlerini yaymış,
İlim, bilim ve ahlâk sunmuş, yaygınlaştırmış...

Hakikati savunurken dışına çıkmamış,
1310 yılında, bu dünyadan ayrılmış...

Ölümünden sonrası, Bektaşilik kurulur,
Rab'bin takdiri olsa tarikatı oluşur...

İnsan sevgisi ile ömür boyu tutuşmuş,
Rab inancı yaşamış, tevhidi oluşturmuş...

Birlik ve beraberlik vatan, millet sevgisi,
Ulvî duyguları var o, bir Rab sevgilisi...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Hoca Ahmet Yesevi

Sevmezdi boş lakırdı
Hoca Ahmet Yesevi
İyiliğe çağırdı
Hoca Ahmet Yesevi

Sanki evliya, pirdi
Pek çok gönüle girdi
Öğrenci yetiştirdi
Hoca Ahmet Yesevi

Kaşık kepçe yontardı
Hal dilinden anlardı
Özde sağlam dindardı
Hoca Ahmet Yesevi

Türk-İslam'dı ülküsü
Sevgi saygı köprüsü
Edep idi örtüsü
Hoca Ahmet Yesevi

Altmış üç oldu yaşı
Dedi bu sınır taşı
Döktü her dem gözyaşı
Hoca Ahmet Yesevi

Çıkmadı yeryüzüne
Sadık kaldı sözüne
Boğdu bizi hüzüne
Hoca Ahmet Yesevi

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ