Gaz Kaçağını Ateşle Test Etme Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Gaz Kaçağını Ateşle Test Etme
Düşünemiyoruz, yanlışlık yapıyoruz
Sonu ölüm de olsa pek akıllanmıyoruz...
Kaçak olduğu zaman akıl yetersiz kalır,
Çakmak ile tüp patlar her ne varsa yıkılır...
Tecrübeliler ölür, yeniler bunu bilmez,
Çakmak yine akılda örf adettir eksilmez...
Yine bir gaz kaçağı çakmakla denenecek,
Ev yine yıkılacak çok kimseler ölecek...
Deterjanlı sularla ya da köpüklü suyla,
Başka usuller de var millet giderken aya...
Tecrübe edinilmez eğitim almak gerek,
Türüm tükenir ise bir gün ilerlenecek...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Gaz Kaçağını Ateşle Test Etme eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Gaz Kaçağını Ateşle Test Etme Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Gaz Kaçağını Ateşle Test Etme Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yangından Korunma Haftası Şiirleri
Yangın
Korkuludur ateş aman
Sıçratmayın hiçbir zaman,
Gözler bile görmez olur
Kaplayınca kara duman.
Dikkatsizlik bunun başı,
Bırakmıyor dağı, taşı.
Önlemezsem yakar geçer
Hem kuruyu, hem de yaşı.
Kurtulmanın çıkar yolu,
Kovalarım suyla dolu.
İtfaiye çabuk gelir
İşletirsem telefonu.
A. AYAYDIN
A. AYAYDIN
Yangın Var
Çevrildi sıfır sıfır,
Bir ses dedi: Çabuk yangın!
Arazözler hazırlandı,
Dan, dan dedi sesi çanın.
Çatısından alev almış
Eski bir köşk kavruluyor,
Çatır, çatır çatırdayan
Duvar, tavan devriliyor.
Pencerede bir anne var,
"Yavrum, yavrum", diye ağlar
Çılgın gibi bağırırken,
Yıkılır kalın duvarlar.
Arazözler yetişince,
Hortumlar, sıktı suyu,
Harcandı hep birer birer,
Sarnıç, depo, havuz, kuyu.
Bir tarafta can pazarı,
Her tarafı sarmış alev!
Bir de genişlerse yangın
Korku dolaşır ev ev.
Yangın için dikkatli ol,
Kibrit yakma, çakmak yakma.
Tutuşturma kâğıt mağıt,
Karşısına geçip bakma.
Bir kıvılcım yangın demek,
Yangın ise bir felaket.
Elde değil olmaması,
İtfaiye var bereket.
Mümtaz Zeki TAŞKIN
Mümtaz Zeki TAŞKIN
Yangın
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
"Yangın vaar!" diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
Mehmet Necati ÖNGAY
Yangın
Ateşle oynamışlar,
İki kardeş bir ara.
Odalarını sarmış,
Dumanlar kara kara.
İtfaiye gelmiş de,
Söndürmüş bu yangını.
Tutuşan yuvaları
Olmadan kül yığını.
Bütün oyuncakları,
Birer birer yanmışlar.
Yavrucaklar korkudan,
Düşünüp hastalanmışlar.
Doktor ikisine de,
Yetiştirmiş ilacı.
Yangınlar ölüm gibi.
Pek acıdır, pek acı.
Tevfik ÖZBEN
Tevfik ÖZBEN