Gönüllerin Sultanı Şiiri

Gönüllerin Sultanı Şiiri | M.NİHAT MALKOÇ

Müjdecisin bizlere
Gönüllerin sultanı
Aydınlıksın gözlere
Gönüllerin sultanı

Ümmet için nimetsin
Âlemlere rahmetsin
Hem Mahmud, hem Ahmed'sin
Gönüllerin sultanı

İnsanlığa nur geldi
Haysiyet, onur geldi
Kalplere sürur geldi
Gönüllerin sultanı

Başlarımızda taçtın
İslam yolunu açtın
Dünyaya ışık saçtın
Gönüllerin sultanı

Şeref verdin çağlara
Mihman oldun dağlara
Ruh üfledin sağlara
Gönüllerin sultanı

Savaşta komutandın
Gönlümü avutandın
Canlara can katandın
Gönüllerin sultanı

Gönüllerde nidasın
Yankılanan sedasın
Hak yoluna fedasın
Gönüllerin sultanı

Göçtün, sonsuza aktın
Yüreğimizi yaktın
Bir başına bıraktın
Gönüllerin sultanı

Gidince yetim kaldık
Düşüncelere daldık
Emanetini aldık
Gönüllerin sultanı

M.NİHAT MALKOÇ

M.NİHAT MALKOÇ

Gönüllerin Sultanı şiiri eğitici şiirler öğretici şiirler dini şiirler peygamberimiz ile ilgili şiirler Hz Muhammet konulu şiirler M.NİHAT MALKOÇ şiirleri kutlu doğum haftası şiirleri

Şefkat Peygamberi Şiiri

Şefkat Peygamberi Efendim yoktun, vicdanlar sağırdı!
Kapalıydı basiretler ve gözler!
Diri diri kız gömmek ne ağırdı!
İnsan ki hep cehaletten tökezler!

Sen geldin aramıza bir nur doğdu.
Kapandı devri cahiliye birden.
İslam köle pazarlarını kovdu.
Kurtardı çocukları şirkten kirden.

Yetim büyüdüğün için mi bilmem?
Okşar tüm çocukları çok severdin!
Ondandır sana pür dikkat kesilmem!
Çocuk sevgisini bize sen verdin!

Bizlere gönderilen rahmetsin sen!
Ben ki rahmet peygamberiyim derdin!
Övülmüş Muhammed ve Ahmetsin sen!
Tüm çocuklara merhamet ederdin!

İlk örnek sevgin, Hasan'la Hüseyin!
Kâh omzundadır, kâh kucağında.
Onlar ki torun değil, göz bebeğin!
Ana kucağı, dede ocağında.

Her sözün sonsuz rahmettir, yağmur, kar!
Bin dört yüz yıldır yağar kalbimize!
Sözün sevgi pınarı gibi akar:
Merhamet edilmez merhametsize!

Mehmet sertpolat

Peygamberim Şiiri

Canım peygamberim
seni ne kadar özledik bir bilsen
canım peygamberim
bir gül o nurlu yüzünle
canım peygamberim

ey ALLAH Rasulü
göster o nurlu yüzünü
seni cok sevioruz
canım peygamberim
seni çok seviyoruz

Emine bora 5e 109 hacı mustafa demir okulu

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün Şiiri

Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım'ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah'ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Ne çok anardın iyiliklerini.
Üç gün sonra da,
Hatice annemizi.
İslam'ın biricik çiçeğini,
Ömrünün gerçeğini,
Kasımla Abdullah'ın annesini,
Topraklar aldı senden.
Hüzünler sıralanmıştı yüreğine.
Seni üzecek sözleri,
Dolamıştı müşrikler diline.
Neslin kesildi dediler.
Hayır, işte biz buradayız.
Seni seven bir orduyuz.
Sana verilen Kevser'le gururluyuz.
Biz ve çocuklarımız.
Acılar sıralanmıştı yüreğine.
Yaşlar doldu gözlerine.
Karşıdaki dağa seslendin.
Ey dağ dedin.
Ey dağ, benim başıma gelen,
Senin başına gelseydi dayanamaz yıkılırdın.
Bir acı akşamında,
Cebrail geldi.
Kalk dedi.
Bitecek artık acılar.
Şimdi miraç vakti.
Kavuşma vakti.
Vuslat ile geçecek hepsi.


Miraçta makamın gösterilmişti.
Ben burada kalayım o zaman dedin.
Hayır dediler henüz değil ki;
Dünya'da bitmedi yaşanacak günün.
Ya Resulullah, buralara nasıl döndün?
O makamından sonra.
Bu topraklara nasıl alıştın?
Toprakla teyemmüm yapılır ya.
Bu senin toprağa basmandandır.
Senin mübarek ayağınla,
Bastığın topraklar nur oluyordu.
Tuttuğun dallar gül oluyordu.
Haykırıyordun putlar kırılıyordu.
Şehadeti haykırıyordun.
Şirkin cümlesi yok oluyordu.
Zaten doğduğun zamanda da öyle olmuştu.
Putlar yüz üstü düşmüştü.
Mecusi'nin ateşi sönmüştü.
Mazlumun gözyaşı dinmişti.
Bırakın dedin,
Dünya onların olsun.
Bize Allah yetmez mi?
Dünya tuzak dedin.
Bize cennet yetmez mi?
Giderken ben sizi beklerim dedin.
Kevser'in başında.
Buna şüphem yok ama.
Ben Kevser'e gelir miyim?Bilmiyorum.
Niye mi? Biliyorsun işte günahlarım.
Senin ölçünde yaşayamadım.
Kur'anın emirlerini taşıyamadım.
Ne Kevser'e ne de sana şüphem var.
Ben Dünyayı kalbimden çıkaramadım.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali Aydın

Sen Yoksun Ya... Şiiri

Sen gelmeden cihanda yoktu huzur
Sen gelmeden bilinmezdi; nedir nur?

Sen gelmeden zirvedeydi vahşetler
Sen gelmeden put dolmuştu mabetler

Sen gelmeden adın biliniyordu
Sen gelmeden yolun bekleniyordu

***

Sen gelince yıkıldı binlerce put
Sen gelince bilindi gerçek mabut

Sen gelince saf saf oldu melekler
Sen gelince aşka geldi felekler

Sen gelince sönmeyen ateş söndü
Sen gelince dünya bir başka döndü

***

Sendin öğreten, kardeşliği bize
Sendin getiren, köleliği dize

Sendin, tüm insanlığa kucak açan
Sendin, Hakk'a çağıran... Çınlarken çan

Sendin, haksızlığa karşı susmayan
Sendin, Ebu Cehillere pusmayan

***

Sen gösterdin affı, bağışlamayı
Sen gösterdin, hayrı alkışlamayı

Sen gösterdin helalinden kazancı
Sen gösterdin güvenilen inancı

Sen gösterdin Allah için vermeyi
Sen gösterdin yoksula yedirmeyi

***

Sen anlattın İslam'ın lezzetini
Sen anlattın her sözün özetini

Sen anlattın, Cennet, Cehennem nedir?
Sen anlattın, bölünürken ay, bedir

Sen anlattın, şeytanın hilesini
Sen anlattın Hak yolun çilesini

***

Sende gördük şefkati, merhameti
Sende gördük hikmeti, fehameti

Sende gördük, dünyaya sırt dönmeyi
Sende gördük, kıt ile yetinmeyi

Sende gördük, duanın tesirini
Sende gördük, Kur'an'ın tefsirini

***

Sen yoksun ya ümmetin basiretsiz,
Sen yoksun ya öksüz kaldık hepimiz

Sen yoksun ya sabır da yok sebatta
Sen yoksun ya hat da yok irtibatta

Sen yoksun ya bize ne şu faniden
Sen yoksun ya bizde yoğuz sahiden


HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ