Gulefsan Şiiri

Gulefsan Şiiri | Seyma KOSEOGLU

Gulefsan

Kâbe mahzun
Kureys huzunluydu
gozyasi doken goz degil,yurekti aglayan
zifiri karanligi eriten aydinligin
gunes renkli alin yazisi insanligin,
diri diri gomulen kiz cocugun
Yuzunde ay gulusu can MIHRIBAN!


Kus sutu degil yuregimi besleyen
Goz umanindan dokulen gul serbeti
Daglarimin tan yagmuru
Ipek dokulu tende karanfil esintin
Uryan ruhumun dirilisine serpilen
Asra adanmis yeminler
Gul kokulun efesinde GULEFSAN!




Ey ezelden ebede vurulan muhur !
Senden olmayana sen oldun yar !
zalime kalkan,mazluma gulen yuz
Kuru bir colu gulsene ceviren gul!
Gel birkerecik yuzume gul;
Kirac topragima dokul,
GULEFSAN!

Seyma KOSEOGLU

Gulefsan kutlu doğum haftası şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Sevgili Peygamberim

Peygamberimin doğduğu gün
Dünyada bir sevinç doldu
Acıyla yanan kalpler
Birden ferahla doldu

Çocukları severdi
Kucağına alırdı
Sevgiyle yanardı
Sevgili Peygamberim

Küçük yaşta kaybetti
Anne ve babasını
Çocukken öğrendi
Hayata tutunmasını

ALLAH ALLAH dedi
Allah yolunda gitti
Kötülüğe sapmadan
Doğru bir yoldan gitti

İşte böyle günler geçti
Hep doğru bir yoldan gitti
İnsanlara ALLAH' ı tanıttı
Sevgili Peygamberim.

Cansu Aşık

Cansu Aşık

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün

Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım'ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah'ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Ne çok anardın iyiliklerini.
Üç gün sonra da,
Hatice annemizi.
İslam'ın biricik çiçeğini,
Ömrünün gerçeğini,
Kasımla Abdullah'ın annesini,
Topraklar aldı senden.
Hüzünler sıralanmıştı yüreğine.
Seni üzecek sözleri,
Dolamıştı müşrikler diline.
Neslin kesildi dediler.
Hayır, işte biz buradayız.
Seni seven bir orduyuz.
Sana verilen Kevser'le gururluyuz.
Biz ve çocuklarımız.
Acılar sıralanmıştı yüreğine.
Yaşlar doldu gözlerine.
Karşıdaki dağa seslendin.
Ey dağ dedin.
Ey dağ, benim başıma gelen,
Senin başına gelseydi dayanamaz yıkılırdın.
Bir acı akşamında,
Cebrail geldi.
Kalk dedi.
Bitecek artık acılar.
Şimdi miraç vakti.
Kavuşma vakti.
Vuslat ile geçecek hepsi.


Miraçta makamın gösterilmişti.
Ben burada kalayım o zaman dedin.
Hayır dediler henüz değil ki;
Dünya'da bitmedi yaşanacak günün.
Ya Resulullah, buralara nasıl döndün?
O makamından sonra.
Bu topraklara nasıl alıştın?
Toprakla teyemmüm yapılır ya.
Bu senin toprağa basmandandır.
Senin mübarek ayağınla,
Bastığın topraklar nur oluyordu.
Tuttuğun dallar gül oluyordu.
Haykırıyordun putlar kırılıyordu.
Şehadeti haykırıyordun.
Şirkin cümlesi yok oluyordu.
Zaten doğduğun zamanda da öyle olmuştu.
Putlar yüz üstü düşmüştü.
Mecusi'nin ateşi sönmüştü.
Mazlumun gözyaşı dinmişti.
Bırakın dedin,
Dünya onların olsun.
Bize Allah yetmez mi?
Dünya tuzak dedin.
Bize cennet yetmez mi?
Giderken ben sizi beklerim dedin.
Kevser'in başında.
Buna şüphem yok ama.
Ben Kevser'e gelir miyim?Bilmiyorum.
Niye mi? Biliyorsun işte günahlarım.
Senin ölçünde yaşayamadım.
Kur'anın emirlerini taşıyamadım.
Ne Kevser'e ne de sana şüphem var.
Ben Dünyayı kalbimden çıkaramadım.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali Aydın

Efendim

Sen kainatın efendisi
gönüllerin birincisi
bütün dünyanın incisi
sensin ey peygamberim

adın göklerde yazar
gönlümüzde sevgin var
hiç şüphesiz sen teksin
gönüllerin efendisi

ey Allah resulü
mekkenin gülü
kainatın kahramanı
sensin ey peygamberim...

hilal

Kutlu Doğum Haftası 4

Resul, Rab'be tek, dedi hakikati gösterdi,
Tüm Dünya aydınlandı sevgi, pekiştirildi...

On dört asır evveli peygamber bugün doğdu,
Milyonlarca Rab ruhu, huzurla yoğuruldu...

Resul, bir vesileydi Rab'bin emirlerine,
Hak, onunla dağıldı asrın her köşesine...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk