Havacı Şiiri

Havacı Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Havacı olmak istemişimdir hep ben
Göklerin derinliklerinde yüzen
Bir uçağın pilotu olmak ne güzel

Ya insanları uzaklardan daha uzaklara
çabucak ulaştırmanın keyfi?

Ey uzakları yakın eden pilot amca
seviyorum seni
büyüdüğümde beni de
yanına al, e mi?

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

Havacı meslek şiirleri mesleklerle ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri okul şiirleri şiir sitesi Fevzi GÜNENÇ

Camcı Şiiri

Cam....
Ne kadar güzel bir şeydir!
Düşünebiliyor musunuz
Her şeyin camdan olduğunu...

Bir taraftan bakıyorsunuz
Öte tarafı görüyorsunuz
Hiç bir şey saklı gizli değil...

Keşke her şey camdan olsa
O zaman camcılık da
Çok daha güzel bir meslek olurdu...

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Sütçü Şiiri

Her sabah onun sesiyle uyanırız
- Süütçüüü! ..
Süt içerek daha iyi beslenirim
Kafam daha iyi çalışır
Daha kolay öğrenirim dersimi

Anne kaynattın mı sütümü
Haydi, dolur bardağıma
Bir dikişte içeceğim hepsini
Oooh ne güzel, ne tatlı
Daha yok mu?

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Postacı Şiiri

İnsanın, dünyanın, yurdun haberini,
ağacın, kuşun, kurdun haberini,
seher vakitlerinde
yahut
gecenin ortasında
taşıdım insanlara yüreğimin çantasında,
şairlik ettim
bir çeşit postacılık yani.
Çocukken postacı olmak isterdim,
şairlik filân yoluyla değil ama
basbaya, sahici postacı.
Renkli kalemlerle çizilirdi bin türlü resim
hep aynı postacının, Nâzımın resmi,
Jül Vernin romanlarıyla coğrafya kitaplarına.
İşte, köpeklerin çektiği kızağı
sürüyorum buzun üzerinde,
Işıldıyor kuzey şafağı
konserve kutularıyla posta
paketlerinde.

Bering boğazını geçiyorum.
Yahut işte bozkırda gölgesinde ağır bulutların
asker mektubu dağıtıp ayran içiyorum.
Yahut da büyük şehrin uğultulu asfaltındayım,
çantamda yazıları yalnız müjdelerin
yalnız umutların.
Yahut çölde, yıldızların altındayım.
Bir küçük kız ateşler içinde hasta.
Kapı çalınıyor gece yarısı:

-posta!
Küçük kızın gözleri açıldı mavi mavi.
Babası yarın akşam dönüyor hapislikten.
O karda kıyamette bendim bulan o evi,
komşu kıza bendim telegrafı getiren.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Oysaki, Türkiyemde postacılık zor sanattır.
Telegraflarda envai türlü acı
mektuplarda satır satır keder taşır
o güzelim memlekette postacı.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Muradıma, Macaristan'da erdim, ellisinde.
Çantamda bahar,
Çantamda Tuna'nın pırıltısıyla
kuş cıvıltısıyla,
taze çimen kokusuyla dolu mektuplar.
Moskova'ya Budapeşte'den,
çocukların çocuklara mektupları.

Çantamda cennet...
Bir zarfın üzeri:
"Memet,
Nâzım Hikmet'in oğlu,
Türkiye"
diye yazılı.
Moskova'da mektupları birer birer
kendim dağıtırım adreslerine.
Yalnız Memedin mektubunu götüremem yerine.
hattâ yollıyamam.

Nâzım'ın oğlu,
haramiler kesmiş yolu,
mektubunu vermezler.

Nâzım HİKMET

Melisa

Psikologlar Günü 8 Şiiri

Moral denilen yapı zaman zaman bozulur,
Çevre telkinleriyle düzelmesi de zordur,
Psikologlarıma koş, usulleri doğrudur...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK