Hayvan Seviyorsa İnsanı da Seviyordur Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Önyargılar oluşmuş vicdana ayaklanır,
Rab sevdalılarına durmaz hayıflanır.
Der, kibirinden olsa hayvan sevilmemeli,
Kedi, köpek de neymiş evde beslenilmemeli.
Der; hiç hoşlanmıyorum bunca aç insan varken,
Beslememek gerekir açlar yemek beklerken.
Oysa hayvanlar da var bizlere muhtaç kalan,
Alanları kapılan rızık bırakılmayan.
Kullanılıp itilen barınağa tıkılan,
Hayat hakkı alınıp soyu yaşatılmayan...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hayvan Seviyorsa İnsanı Da Seviyordur eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Hayvanat Bahçesi Şiiri
Hayvanat bahçesine gitmiştim.
Çok güzeldi hayvanlar.
İçlerinde fil de var.
Sevdim bu hayvanları.
Fili getirdim eve:
Gelmek istedi deve;
Deveyi getirdim eve…
Evde oldu zelzele:
Devlet verdi bir çadır.
Oturuyoruz sekiz aydır.
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehveş'in Adaleti Şiiri
Ahmet gördü bir koru,
Düştü gönlü hevese,
Tuttu bir dişi kumru,
Koydu onu kafese.
Küçücük kız kardeşi,
Dedi; "ver onu bana!"
Severdi o Mehveş'i,
Dedi; "Al olsun sana!"
Kumrunun eşi akşam,
Boş bulunca yuvayı,
Ah çekti buram buram,
Aradı hep ovayı.
Sonra buldu dostunu,
Mehveş'in duvarında,
Geldi serdi postunu,
Kafesin kenarında.
İki eş, gündüz, gece,
Konuşur, sevişirdi,
Mehveş dedi; iyice
Bir zalimim ben, şimdi:
Eşini ettim esir,
Yoldaşı gelmiş ağlar,
Yarab bu insan nedir ?
Niçin kuşları bağlar ?
Bu sözleri söylerken,
Açtı küçük zindanı,
İki kuş uçup birden,
Boyladılar ormanı.
Ziya GÖKALP
Ziya GÖKALP
Tilki Şiiri
Tilki tilki kurnaz tilki
Kimseye tuzak kurmaz tilki
Avını gördüğü zaman
Yalancıktan uykuya yatar
Bir gözü uyur tilkinin
Bir gözü nöbet tutar
Topu yok tüfeği yok
Yol kesip adam öldürmez
Karanlık bastıktan sonra
Biraz üzüm çalar bağdan
Ev yıkıp ocak söndürmez
Postundan kürk yapılır
Kuyruğu boyna takılır
Sergilenir vitrinlerde
çok pahalıya satılır
Ali YÜCE
Ali YÜCE
Anadolu Leoparlarımız Yok Edilmişti Şiiri
Tasarı sözleriyle işler ertelenmişti,
Avlamalarımızla leoparlar eksilmişti…
Azaldıkça azalmış sayılar kalmamıştı,
Yok, oluyorlar laflarına inanılmamıştı…
Canlarım yok olurken tasarı çıkacaktı,
Leoparlar yok olmuş tasarı çıkmamıştı…
Karakulaklarımız vaşaklarımız gibi,
Her birini tükettik dinlemedik habibi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK