İnsan Mühendisi Şiiri

İnsan Mühendisi Şiiri | Enver AYDIN

Hiç bilenler ile bir olur mu bilmeyenler?
Hani şimdi benim öğrencilerim nerdeler?
Koşun çocuklar: Bakanlar, hâkimler, hekimler....
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.

Cehalete bütün gücümle saldıracağım.
Elinden tutup seni ben ben kaldıracağım!
Öğrencilerimi kalbimde saklayacağım.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.

Reyhan kokulu yemyeşil baharlar gelecek.
İlim irfan yükselip cahiliyet ölecek!
Diktiğim fidanlar hep tatlı yemiş verecek.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.

İnsan mühendisiyim, yakarım yanlışları.
Yanarım aydınlatırım karanlıkları.
Bir harf öğretene kırk yıl köle olanları,
Baş tacı edeceğim, arşa yükselteceğim.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.

Enver Aydın BURSA KESTEL
(Not: Şiirimi hece ölçüsüyle yazdım.)

Enver AYDIN

İnsan Mühendisi Enver Aydın 24 Kasım Şiirleri Öğretmenler Günü eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri Enver AYDIN

Öğretmenim Şiiri

Akla dolan bilgileri
Kalbi saran sevgileri
Geleceğe sezgileri
Sizden aldık öğretmenim…

Çalışmayı, öğrenmeyi
Başarılar göstermeyi
Hep doğruyu söylemeyi
Sizden aldık öğretmenim…

Her sorunun cevabını
Eğitimin sevabını
Olgunluğun hesabını
Sizden aldık öğretmenim…

Anne gibi sevdik sizi
Baba gibi bildik sizi
Kalbimizde bulduk sizi
Son söz sizin, öğretmenim…

Erol Güngör
1981 yılında yazılmıştır.

Erol Güngör

Seninle Her Mevsim Bahar Öğretmenim Şiiri

bir gün dersem ki, ben öğretmenim
kalemimin mürekkebi alın terindir.
vedalaşıp gidersem öğretmenim
unutmayı unuturum da, unutmadığım
kalbimdeki en güzel yerindir.


bir gün adımı soranda çocuklarım
kendimden önce senin adını söylerim
solmadan açabiliyorsa körpe tomurcuk,
uğrunda harcanır boncuk boncuk,
yine de bitmez öğretmenim var derim


güllerin güzelliğini göstermeden önce
gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım
her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma
senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
ben susarım,yine sen konuşursun gönlünce.


bir gün dersem ki ben öğretmenim
sen güneş kadar uzakta bile olsan
her bakışımda gülümseyişini görürüm
ışıksız açmazmış çiçek,gelmezmiş bahar
inan seninle her mevsim bahar öğretmenim.

EMİNE ERÜSTÜN

Öğretmenim Sevmeyi Öğret Bize! Şiiri

Merhaba öğretmenim, merhabalar ben geldim!
Annemin kucağından indim de sana geldim.
Bana sonsuz haz veren oyunları bırakıp
İlminden, irfanından yararlanmaya geldim!
*
Bayrağımı, vatanı, Atatürk’ü bilmeye
Yurdumu yüceltmenin yolunu öğrenmeye
İnsanları gönülden, taa gönülden sevmeye
Bilim kokan yuvanda insan olmaya geldim!
*
Hani size derler ya: “Yarının mimarısın
Sevgi dolu kalbinle çocuğa ruh katarsın “
İnan ki öğretmenim hoşgörü de görürsem
Zümrüd-ü Anka gibi güçlenir kanatlarım
*
Birlikte iş yaparken rehberlik te edersen
Ürettiğim işlere güzel sözler söylersen
Bir de bana okulda adımla seslenirsen
Kanatlarım açılır, uçarım öğretmenim!
*
Bize sevmeyi öğret, bizi sevginle yoğur
“Fikri hür, irfanı hür” aydınlık nesiller kur
Bilim meşalesiyle çıkalım semalara
Atatürk’ün mührünü vuralım yıldızlara
*
İnsanların gönlüne yazalım ”sevin” diye
"Sevin! Sevin!" yazalım yedi kat arşa bile
Sayfalarda kalırsa “kin” diye bir kelime
0 sayfayı silelim, yazalım “sevin! ” diye

...............*...........
30.mart.2019/cumartesi
Ali Koç Elegeçmez

Ali Koç Elegeçmez

Köy Öğretmeni Şiiri

Ben bir köy öğretmeniyim,
Alnımda ışık,
Gözlerimde nur...
Alıp götürmeyin beni şehirlere,
Götürmeyin ne olur.
Bir köy öğretmeniyim,
Katıksız duygular içinde yaşarım.
Çıplak ayaklar basar yüreğime,
Onları tutar, okşarım.
Bir köy öğretmeniyim,
Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,
Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,
Dağlardan daha çok yücedir başım.
Ben bir köy öğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,
Ve gönüllerde büyür vatan.

Göktürk Mehmet UYTUN

Göktürk Mehmet UYTUN