İnsan Olmak Gerek Şiiri

İnsan Olmak Gerek Şiiri | Suat Zobu

İnsan Olmak Gerek

İnsan olmak zor zenaat,

İnsana vatan gerek,

Altında yaşayacağı bayrak,

Semalarında minare,

Minarelerinde ezan;

Vatansız, Bayraksız, Ezansız,

Bizleri izansız bırakma Yarabbi

Suat Zobu

İnsan Olmak Gerek şiiri sevgi şiirleri barış şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Çiçek Yüzlü Çocuklar

Daha taze filizken, bıyıkları terlememiş delikanlılar
Göğüsleri tomurcuklanmamışken kızların,
Anasının göğsünden süt emerken
Gözbebeklerinin feri söndürülen
Kırkı çıkmamış bebeler
Savaşlardan,
Kim vurduya giden
Yeryüzünden koparılan
Siyah beyaz,sarı boyunlu çiçek bahçeleri
Gökyüzüne her biri yıldız, cıvıl cıvıl
Renk tayfı oldular
Her gece sizi seyre dalarım,
Usulca bakarım ,çıt bile etmem
Bozulmasın dönen atlıkarıncanın
Zincirinin efsunu
Kıyamam
Geceleri gökyüzü asmazsa suratını
Buruşturmazsa yüzünü
Seyrederim sildikten sonra
Pencerimin buğusunu
Kıkırdayan kiraz dudaklı kızlar
Kara yemiş gözlü sırım delikanlılar
Doya doya uzanın
Zümrüt yaprakları sarkan
Ağaçların gölgesine
Özgürsünüz,koşulsuz
Ve şartsız
Arada yaramazlık yapanınız var ,
Görüyorum kayıyor gök mavisinden
İşte o an
Annelerin yüreğini dağlayan
Hasretin kırmızı leylim hançeri
Çığlıklar atıyor acısı
Şimdi haykırma zamanı
Avazınız çıktığı kadar haykırın
Dünyayı cehenneme çevirenlere
Yağdırın bereketli sevgi yağmurunu
Kara çalılar kurusun
Kör kuyular ebru nakışlasın alınlara
Kozalaklar ,tohumlar
Sizin güzelliğinizle çimlensin
Yeryüzüne sığdırılamadınız
Uçsuz bucaksız feza sizin
Pembe şeker helva bulutlar sizin
Uçan yağız atlara binin
Sürün gökyüzünün meneviş tarlasını
Döndürün dünyanın yüzünü sevgiye
Sevginin mühürünü taşıyan
Güzel kalpleriniz,elleriniz
Ayrılmasın birbirinizden
Her biriniz billur kartanesi
Uçurun barışın balonlarını yeryüzüne
Tükürün barutun üstüne ateş almasın
Çarpın yüzlerine dünyanın
Geniş kanatlı kapılarını
Hüküm kuşanmışlara
Bırakın darağacının yağlı ipini boyunlarında

Nurten Ataoğlu

Sevgi Yıldızı

Gökyüzüne bir merdiven kursam
merdivenin en üst basamağına çıksam
oradan elimi uzatıp
bir yıldız koparsam
sevgi yıldızı koysam adını...

Getirip seni annemin
saçlarına taksam...
ne güzel yakışırdın oraya değil mi? ,,

Sevgi yıldızım sevgi yıldızım
canın acıdı mı acaba
gökyüzünden koparılırken?

Beni bağışlar mısın
seni ayırdım diye
arkadaşlarından yurdundan? ..

Ne yapayım özge umarım yoktu
senden daha güzel ne alabilirdim ki
anneme anneler gününde! ..

Dahası
ayıptır söylemesi
param da yoktu...

Söz aramızda
şimdiki zamanda
senin gibi güzel şeyler
çocukların alamayacağı kadar pahalı...

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

Yalnızlık Yolsuzu

Gözlerimdeki masumluk
Aratmaz bana seni
Kalbimde ki yorgunluk
Belli eder kalbini

Gelir ağlar sana
Yüreğini dağlar
Sonra da anlarsın
Seni kullanıp atar

Ruhsuz halinle gelme bana
Çok yordun anla
Sessizliğin tıpkı gece gibiydi
Yıldızlar bile yetersiz aydınlatmaya

Müzeyyen Sena ÖZKAN

Habil İle Kabil

İkisi de bir babadan
Biri Habil biri Kabil
Farklı yaratmış yaratan
Biri Habil Biri Kabil

Biri Hakka teslim olur
Biri yapar fitne fücur
Yaratanda olmaz kusur
Biri Habil biri Kabil
Habil olan muteberdir
Kabil bundan bihaberdir
Ataları Peygamberdir
Biri Habil biri Kabil

Habil olmak dost olmaktır
Kabil, egoist olmaktır
Kulluk Hakka mest olmaktır
Biri Habil biri Kabil

Habil Hakkı her dem över
Kabil Hakkı bilmez, söver
Habil olmak asıl hüner
Biri Habil biri Kabil

Halil sen hep Habil'i seç
Kabillere olma gereç
Hak yerini bulur er geç
Biri Habil biri Kabil

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ