İstanbul’Da Huzur Var Şiiri

İstanbul’Da Huzur Var Şiiri | Erol Güngör

İstanbul’Da Huzur Var

İstanbul’da huzur var

İstanbul’da huzur var, artırıyor inancı
Bu şehirden gidince, her şey bana yabancı
Saçlarıma ak düşer, hasret olur bir sancı
İstanbul’u sevmeyen, sanki müzmin yalancı…

En güzel günlerimi, İstanbul’da yaşadım
Şarkılarla aşkımı, bu şehirde aradım
Mutlu sona ermektir, benim en son muradım
Adım unutulursa, kalır benim soyadım…

En güzel şiirleri, İstanbul’da yazmışım
Bestelerin keyfine, bu şehirde varmışım
Mutluluğun tadına, denizini katmışım
Bu kadar güzelliğe, ağzı açık kalmışım…

Gel gidelim demeyin, Avrupa’ya, Asya’ya
Yol yorgunu biriyim, yılları saya saya
Sakın ısrar etmeyin, sözle aşınır kaya
Fazla param da yoktur, gidin sorun bankaya…

Sizlerle mutluluğu, İstanbul’da yaşarım
Başka ilde zor yürür, İstanbul’da koşarım
Tüm dostlarım burada, dostla engel aşarım
Kimse beni yormazsa, bunu hayra yorarım…

Erol Güngör

26.8.2010
Not: Bu şiirimin ilk 2 kıtası tarafımdan bestelenmiştir.
TRT repertuarındadır. Konserlerde okunuyor.

Erol Güngör

İstanbul’Da Huzur Var eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Erol Güngör

İstanbul'un Fethi

Aştık geçilmez dağlar üstünden
Öyle vakur, öyle heybetli
Vardık ot bitmeyen vadilere
Ayağımız değdi yeşerdi!

Gönlümüzde büyüklüğü Asya'nın
Yıktı köhneliğini orta zamanın
Zamanın karanlığı ortasında
Şimşek örneği parlayan kılıcımız
Nur yağdırdı aydınlık yeni günlere
Eskilik, karanlık düşüverince yere,
Dağlar, denizler misali,
Yol verdi gemilere!

Sustu kulakları tırmalayan çan;
Burca bayrak dikince Ulubatlı Hasan!

İbrahim MİNNETOĞLU

İbrahim MİNNETOĞLU

Fatih Sultan Mehmet Han

Babasının yapmak istediğini o yaptı
Kuşandı kılıcını zırhını
Aldı askerlerini yanına
Tek hamlede bindi atına

Babası için aldı İstanbul'u
İstanbul başkentimiz oldu
Herkese karşı hoşgörülü oldu
O kimmi FATİH SULTAN MEHMET HAN

can sarıtaş

Canım İstanbul

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.

İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.

Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.

Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüzgar onda, onda misale.

İstanbul benim canım;
Vatanım da vatanım...

İstanbul,
İstanbul...

Tarihin gözleri var, surlarda delik delik;
Servi, endamlı servi, ahirete perdelik...

Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at;
Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat...

Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;
Her nakışta o mana: Öleceğiz ne çare?..

Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;
Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet...

O manayı bul da bul!
İlle Istanbul'da bul!

İstanbul,
İstanbul...

Boğaz gümüş bir mangal, kaynatır serinliği;
Çamlıca'da, yerdedir göklerin derinliği.

Oynak sular yalının alt katına misafir;
Yeni dünyadan mahzun, resimde eski sefir.

Her akşam camlarında yangın çıkan Üsküdar,
Perili ahşap konak, koca bir şehir kadar...

Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi?
Cumbalı odalarda inletir "Katibim" i...

Kadını keskin bıçak,
Taze kan gibi sıcak.

İstanbul,
İstanbul...

Yedi tepe üstünde zaman bir gergef işler!
Yedi renk, yedi sesten sayısız belirişler...

Eyüp öksüz, Kadıköy süslü, Moda kurumlu,
Adada rüzgar, uçan eteklerden sorumlu.

Her şafak Hisarlarda oklar çıkar yayından
Hala çığlıklar gelir Topkapı sarayından.

Ana gibi yar olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar...

Gecesi sünbül kokan
Türkçesi bülbül kokan,

İstanbul,
İstanbul...

Necip Fazıl KISAKÜREK

Necip Fazıl KISAKÜREK

Geçen Yıllarda

Geçen yıllarda İstanbul'u
En güzel şehir sandım.
Sakın demeyin "Niye?"
Tarihi eserler var diye.
Geçen yazlarda
Hep yüzsen diye düşündüm
Anladınız, yüzmeyi severim,
Başka da var herhalde sevdiklerim.

Aylin Aksoy
Dr. Tevfik Sağlam İÖO/3-A/İstanbul

Aylin Aksoy