İtfaiye Haftası Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz her yıl kutluyoruz, bu önemli haftayı,
Daha ekim gelmeden, anıp karşılamayı...
Yangın nedir biliriz, önlemler sıralarız,
Kontrol altına alıp, her zararı aşarız...
İnsanım ki aydındır, hatırlar hatırlatır,
Evvelden tedbir alır, ne dert varsa atlatır...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İtfaiye Haftası eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yangından Korunma Haftası Şiirleri
İtfaiye Haftası Şiiri
Biz her yıl kutluyoruz, bu önemli haftayı,
Daha ekim gelmeden, anıp karşılamayı...
Yangın nedir biliriz, önlemler sıralarız,
Kontrol altına alıp, her zararı aşarız...
İnsanım ki aydındır, hatırlar hatırlatır,
Evvelden tedbir alır, ne dert varsa atlatır...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Yangın Var Şiiri
Çevrildi sıfır sıfır,
Bir ses dedi: Çabuk yangın!
Arazözler hazırlandı,
Dan, dan dedi sesi çanın.
Çatısından alev almış
Eski bir köşk kavruluyor,
Çatır, çatır çatırdayan
Duvar, tavan devriliyor.
Pencerede bir anne var,
"Yavrum, yavrum", diye ağlar
Çılgın gibi bağırırken,
Yıkılır kalın duvarlar.
Arazözler yetişince,
Hortumlar, sıktı suyu,
Harcandı hep birer birer,
Sarnıç, depo, havuz, kuyu.
Bir tarafta can pazarı,
Her tarafı sarmış alev!
Bir de genişlerse yangın
Korku dolaşır ev ev.
Yangın için dikkatli ol,
Kibrit yakma, çakmak yakma.
Tutuşturma kâğıt mağıt,
Karşısına geçip bakma.
Bir kıvılcım yangın demek,
Yangın ise bir felaket.
Elde değil olmaması,
İtfaiye var bereket.
Mümtaz Zeki TAŞKIN
Mümtaz Zeki TAŞKIN
Yangından Korunma Haftası Şiiri
Ateş, faydalı iken yemeği pişirmede,
Evini ısıtmada, daha birçok işlerde...
Kıvılcım mı çıktı yangın ihbar 110'la,
Orman yangınlarında 177'yi aramakla...
İtfaiye erlerim koşar ve söndürürler,
Onlar, merhametli kul onlar, dost yürekliler...
Yangın, siler süpürür ne can ne mal bırakır,
Yerleşim yerlerini ortadan kaldırır...
Ne acı felaket ki ihmal yapıldığında,
Ölümle bitebilir kontrol olmadığında...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yangın Şiiri
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
"Yangın vaar!" diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
Mehmet Necati ÖNGAY