Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 17 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 17
Her 25 Kasımlar bir mücadele günü,
Zorbalıklara karşı, talihsizlerin günü…
Hep bahsedilse dahi kadın erkek eşittir,
Samimiyet yetersiz düşünceler eksiktir…
Kadın hep dövülecek koca salınacaktır,
Devam eden şiddetle kadın kalmayacaktır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 17 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 17 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 17 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dünya Kadınlar Günü Şiirleri
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 6
Şiddet, cahilin işi iktidarsızın fikri,
Rabbe inanmayanın hastalıklının zikri…
Şiddet, yapan anormal zulmü düşünen kişi,
Adaletten uzakta yüreksizlikler işi…
Kadınsa hem saygın hem çocukların annesi,
Hem aile içinde sevgiler silsilesi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadına Yönelik Şiddeti Kınama Günü 18
Bu şiddet durmalı ceza ağır olmalı,
Kadına her tür şiddet terörden sayılmalı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 15
Evlenme fikri ile ileriye atılmış,
Düğün ve derneklerle maytaplar patlatılmış…
Oysa üç beş eksik var aile konusunda,
İşi gücü hep yarım gözü yalan dolanda…
Hanım ekmek beklerken efendi içki içer,
Evde bez yok mama yok o yine kadın döver…
Sıkıntılar yükselse kadın karşı çıkacak,
Efendi ekmek getir diyerek çıkışacak…
Sen, emir veremezsin diyerek saldıracak,
Anne yaralanacak çocuklar dağılacak…
Gel de mücadele et zorba düşüncelerle!
Nefsine düşkünlerce tasasız kişilerce…
Mutlak kanun gerekli zorbalarımız için,
Cezalar ağır olursa caydırmasın niçin?
Çünkü zorba zorbadır günah işleyecektir,
Rab’den korkmadığından kıracak dövecektir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
A y ş e c i k
Bini aşmıştı dedi
Kahvaltısı soğan biberdi.
Neden diye büyüklenmez,
Ne bulursa onu yerdi.
Elinden ne gelirdi
Ayşecik fakirdi.
Sapsade bir giyimi vardı
Sırtı da kürksüzdü.
Temiz kalpli, yufka yürekliydi
Dokunsalar ağlardı
Ayşecik öksüzdü.
Örgü dikiş eksilmezdi elinden
Eğlenceye vakit ayıramazdı
Onun gözünde mutlu insan
Gününü gün edip yaşayandı.
O'ysa tek odalı evinde
Tek başına yaşardı
Ayşecik garibandı.
Mustafa UZELLİ
Mustafa UZELLİ