Eğitim Sitesi

Kasım’ın 10’u Şiiri

Kasım’ın 10’u Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Ey benim güzel Ata’m!
Ey benim şanlı Ata’m!
Biz seni unutmadık,
Unutamazdık Ata’m…

Bugün Kasım’ın 10’u,
Toplanmışız bir yerde,
Gözyaşlarım sel gibi,
Hüzün var yüreklerde…

Vatan senin sayende,
Düşmanlardan arındı,
Cumhuriyet kuruldu,
Ülkem bağımsız kaldı…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

add

Kasım’ın 10’u eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kasım’ın 10’u Şiiri Hakkında Yorum Yazın...
  

Kasım’ın 10’u Şiiri Hakkında Yorumlar

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri

Atam Dolma Bahçede Şiiri

Saat dokuzu beş geçe
Atam dolma bahçede
Gözlerini kapamış
bütün dünya ağlamış

Doktor doktar kalksana
Lambaları yaksana
Atam elden gidiyor
Çaresine baksana

Uzun uzun kavaklar
Dökülüyor yapraklar
Ben atama doymadım
Doysun kara topraklar

gizem güven

Seni Anlayamadık Şiiri

Sen ey büyük Atatürk,
Sen göçünce dünyadan.
İsmini duyan her Türk,
Ağladı hep ardından.

Yıllarca yas tutuldu,
Her on Kasım gününde.
Tüm dertler unutuldu,
Ölüm yıldönümünde.

Her yurttaş genç,ihtiyar,
Seni minnetle andı.
Tarihiyle bahtiyar,
Bayraklar yarılandı.

Tam dokuzu beş geçe,
Saygı duruş yapıldı.
Bir dakika içinde,
Tüm kornalar çalındı.

Seni yanlış anladık,
Hata yaptık habire.
Matemle uğurladık,
Seni Anıtkabire.

Seni biz unutmayız,
Asırlar geçse bile.
Yolundan ayrılmayız,
Yürürüz sevgin ile.

Kasım KAPLAN

Kasım KAPLAN

Atatürk’ümüz İle Şiiri

Yokken düzenli ordum,
Eksikken teçhizatım,
Kahpeyken düşmanlarım,
Çaresizken Türk halkım…

Atatürk’ümüz ile
Türk gücünde şahlanma,
Şahlanma sonrasında,
Düşmanlardan arınma…

Bu kolay bir iş değil,
Yedi düvel var iken,
Vatanın her bir yeri,
İşgal edilmiş iken…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

O Gün Şiiri

Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.

Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?

Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...

Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.

Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.

10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.

O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.

A. Celâl ŞİMŞEK

Dicle Kaya

10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri, Kasım’ın 10’u Şiiri