Kim Bu Zavallının Yavrusunu Alıp Onu Istıraba Attı? / Hadis Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kim Bu Zavallının Yavrusunu Alıp Onu Istıraba Attı? / Hadis
İbn-i Mes´ûd şöyle der resulle birlikteydik,
Ağacın tepesinde yavru tespit etmiştik...
Hummara, denilen kuş çırpındıkça çırpınır,
Resul, etrafa bakar anne kuş uçmaktadır...
Nakledilen bir hadis ta bu günlere varır,
Kuşun dert anlatması oldukça manalıdır...
"Kim bu zavallı kuşun yavrusunu aldı," der,
"Kim ıstırap verdiyse yavrusunu versin," der...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kim Bu Zavallının Yavrusunu Alıp Onu Istıraba Attı? Hadis hayvanlarla ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kim Bu Zavallının Yavrusunu Alıp Onu Istıraba Attı? / Hadis Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Kim Bu Zavallının Yavrusunu Alıp Onu Istıraba Attı? / Hadis Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Hayvanlar Da Yaşamayı İstiyorlar 14
Et yerini tutacak besin bulunabilir,
Hayvanlar biraz daha ömür sürdürebilir...
Deneyler durdurulsa canlar bağışlatılır,
Diğer usuller ile araştırma yapılır...
Bir yere varamadık pek varamıyoruz da,
Vicdansızlık hoş değil can hakkı onlara da...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kirpicik
Nereden gelmiş, niçin gelmişse,
Bir kirpicik gelmiş sokağımıza.
Herkeste bir merak, bir telaş,
Sorup duruyorlar "Ayol bu da ne?
Bir fenalık yapmasın sakın,
Başını çıkarıyor, bakın, bakın..."
Elbette çıkaracak başını,
Bunda şaşılacak ne var!
Kirpi olduysa n'olmuş sanki,
Hep tostoparlak mı dursun,
Hep yer altında mı otursun,
Onun hakkı yok mu ?
Bu sokaktan geçmeye,
Salına salına gezmeye.
Haydi git yuvana dost kirpicik, haydi git
Hiç korkma.
Bizim olduğu kadar da senindir,
Bu güzel Dünya.
Hasan Latif SARIYÜCE
Hasan Latif SARIYÜCE
Vaşaklarımızı Koruyamıyoruz
Ey sevgili kardeşim, hepimiz hemşeriyiz,
Vurduğumuz bir kedi, ateş etmemeliyiz...
Birazcık anlatalım, onun eti yenmiyor,
Sütü zaten içilmez, derisi de olmuyor...
Nesilleri kalmamış hem çok değerli hayvan,
Koruma altındalar, akmasın, gitmesin kan...
Rab'bimiz hoş görmüyor devletim yasaklıyor,
Milletim üzülüyor tüm yürekler yanıyor...
Vaşak öldürmeyelim, canlar katletmeyelim,
İçinde dürtü varsa, taşa ateş edelim...
Boş şişeler vuralım, yumurtayı dikelim,
Ruh ve can taşıyanı, artık incitmeyelim...
Kul hakkı denilen bu, ölen getirilemez,
Merhamet etmeyene, merhamette edilmez...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Sebil Ve Güvercinler
Çözülen bir demetten indiler birer birer,
Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun.
Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun,
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber
Geçerken bulmadılar ne bir ot ne bir yosun,
Ürkmeden su içsinler yavaşça, susun, susun!
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
En son şarkılarını dağıtarak rüzgâra,
Beyaz boyunlarını uzattılar taslara...
Bir damla suya hasret gideceklermiş meğer.
Şimdi bomboş sebilden selviler bir şey sorar,
Hatırlatır uzayan dem çekişleri rüzgâr
Mermer basamaklarda uçuşur beyaz tüyler.
ZİYA OSMAN SABA
damla158